Η τυχαιότητα του συστηματικού κινδύνου (συντελεστή

Abstract

Οι χρηματιστηριακοί τίτλοι είναι τυποποιημένα μεταβιβάσιμα έγγραφα τα οποία ενσωματώνουν κάποια αξία, ως αποτέλεσμα των δικαιωμάτων που εξασφαλίζουν στον κομιστή τους. Οι τίτλοι αυτοί κατατάσσονται σε κατηγορίες (μετοχές, ομολογίες, τίτλοι ελληνικού δημοσίου κα) ανάλογα με το επίπεδο κινδύνου που εμπεριέχων. Το Αμοιβαίο Κεφάλαιο είναι «ομάδα περιουσίας η οποία αποτελείται από μετρητά και κινητές αξίες, της οποίας τα επιμέρους στοιχεία ανήκουν εξ αδιαιρέτου σε περισσότερα του ενός πρόσωπα». Τα Αμοιβαία Κεφάλαια πραγματοποιούν αγοραπωλησίες σε χρεόγραφα και τίτλους τα οποία διακινούνται και διαπραγματεύονται στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου. Το Αμοιβαίο Κεφάλαιο αποτελεί ένα χαρτοφυλάκιο το οποίο χαρακτηρίζεται από ένα επίπεδο κινδύνου ο οποίος εξαρτάται από τη σύνθεση των τίτλων που το απαρτίζουν. Ο Διαχειριστής ενός Α/Κ επιδιώκει την υψηλότερη δυνατή απόδοση, η οποία εξαρτάται από το ύψος του αναλαμβανόμενου συστηματικού κινδύνου που εκφράζεται από το συντελεστή «βήτα». Οι εμπειρικές έρευνες αποδεικνύουν ότι ο συντελεστής βήτα δεν είναι μια σταθερή παράμετρος όπως υποθέτει το απλό υπόδειγμα της αγοράς, αλλά μια ποσότητα που μεταβάλλεται. Αυτή η διαχρονική αστάθεια του συντελεστή μπορεί να οφείλεται είτε σε προβλήματα οικονομικής φύσεως είτε στην παραβίαση των υποθέσεων του απλού υποδείγματος της αγοράς. Ξεκινώντας από το υπόδειγμα της αγοράς (με μέθοδο εκτίμησης OLS), εξετάζοντας 47 Α/Κ για τη χρονική περίοδο 2000-2006, και χρησιμοποιώντας διάφορες στατιστικές μεθόδους αυτή η μελέτη σκοπό έχει να παρουσιάσει: α) σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη τυχαιότητας και συνεπώς την ύπαρξη διαχρονικής αστάθειας του συντελεστή βήτα των εξεταζόμενων Α/Κ, και β) εναλλακτικές μεθόδους εκτίμησης του συντελεστή βήτα ως διαχρονικά μεταβαλλόμενου συντελεστή των Μετοχικών Ελληνικών Α/Κ.