Αξιολόγηση αμοιβαίων κεφαλαίων με τη χρήση πολυπαραγοντικών υποδειγμάτων

Abstract

Η ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων (Α/Κ) τα τελευταία έτη, έχει κάνει επιτακτική την ανάγκη για επαρκή αξιολόγηση της ενεργής διαχείρισης που αυτά προσφέρουν. Αν και για τον εξωτερικό παρατηρητή το αμοιβαίο κεφάλαιο πολλές φορές προσομοιάζει με μαύρο κουτί, εντούτοις η σύγκρισή της απόδοσης του με δεδομένους δείκτες αναφοράς, δύναται να καταστήσει εφικτή τη σχετική του αξιολόγηση. Κατά το Fama(1972) η επιτυχημένη ενεργή διαχείριση απαρτίζεται από δύο συστατικά: α) microforecasting(= ικανότητα επιλογής αξιόγραφων με θετική μελλοντική απόδοση) και β) macroforecasting (= ικανότητα πρόβλεψης των αλλαγών τάσης της χρηματαγοράς). Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να ανιχνευτεί η λειτουργικότητα των άνω υποδειγμάτων για την αξιολόγηση των Α/Κ ανοικτού τύπου, σε μια περιφερειακή αγορά όπως η ελληνική, χρησιμοποιώντας όμως σύνθετους σταθμικούς δείκτες αναφοράς με βάση την κεφαλαιοποίηση. Η υιοθέτηση της ιδέας σύνθετων σταθμικών δεικτών αναφοράς, έναντι των ισοσταθμικών που συνήθως χρησιμοποιούνται σε ανάλογες μελέτες (Fama & French 1992, Ferson 1996, Carhart 1997, Otten-Bams 2003), έγινε για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί σε ένα κεφαλαιακό κόσμο που αποτελείται κυρίως από σύνθετους σταθμικούς δείκτες είναι λιγοστές οι μελέτες που χρησιμοποιούν παράγοντες σταθμικά κατασκευασμένους με βάση την κεφαλαιοποίηση και αναφέρονται συνήθως σε ώριμες αγορές. Δεύτερον και πιο σημαντικό, διότι για το διαχειριστή που δραστηριοποιείται σε μια ρηχή και στενή αγορά, όπως η ελληνική, η μεροληπτική επιλογή τίτλων υψηλότερης κεφαλαιοποίησης, αποτελεί ίσως το μοναδικό αντίδοτο ενάντια στη μάστιγα του χαμηλού όγκου συναλλαγών (thintrading). Κλείνοντας, επιχειρείται να διαπιστωθεί αν υπάρχει συσχέτιση των μελλοντικών επιδόσεων των Α/Κ με τις κατανομές των χρονικά μεταβαλλόμενων (timevarying) κλασμάτων πληροφορίας των συντελεστών επιλεκτικότητας alphas(= a/ std. errora) καθώς και με αυτών των κλασμάτων πληροφορίας των συντελεστών συγχρονισμού (=btiming/std. errorb), σύμφωνα με τα εξαγόμενα που προκύπτουν από τις παλινδρομήσεις των πολυπαραγοντικών υποδειγμάτων (Ferson 1999).