Εφαρμογή μεθοδολογίας RAROC στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα

Abstract

Σε πολλά πιστωτικά ιδρύματα με ιστορία πολλών ετών μία αλλαγή στην μεθοδολογία για την απόφαση δανειοδότησης είναι ιδιαίτερα δύσκολη Κάτι τέτοιο θα γίνει μετά από αρκετή μελέτη και αξιολόγηση όχι μόνο των θετικών που αυτή θα φέρει αλλα και των αρνητικών χαρακτηριστικών της. Συνεπώς δεν μπορεί να υιοθετηθούν, χωρίς δεύτερη σκέψη, τα μαθηματικά και η αναλυτική σκέψη του μοντέλου και αυτό να είναι πλήρως αποτελεσματικό. Εκείνοι που αντιδρούν με την χρήση της μεθοδολογίας βασίζουν τα επιχειρήματά τους στα παρακάτω στοιχεία: ο δείκτης RAROC είναι μία προσωρινή μέτρηση, τα αποτελέσματά του μπορεί να παραποιηθούν εύκολα εφόσον για τον υπολογισμό τους χρειάζονται δεδομένα προσωπικής κρίσης S, υπάρχουν προβλήματα κατά την εφαρμογή του για μεγάλο χρονικό ορίζοντα, μπορεί να παράγει αποτελέσματα που δεν θα ανταποκρίνονται με τις τιμές της αγοράς, δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες του πελάτη (not client friendly), απαιτείται μεγάλος αριθμός ιστορικών δεδομένων υψηλής ακρίβειας. Ιδιαίτερα σε μικρές αγορές τέτοιου είδους δεδομένα είτε δεν είναι εύκολα διαθέσιμα είτε δεν είναι ακριβή. Σαφώς δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα παραπάνω παραταθέντα προβλήματα αλλά ουσιαστικά το θέμα που τίθεται δεν είναι εάν το μοντέλο RAROC αποτελεί τελικά την λύση για τον τραπεζικό. Το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι εάν η εισαγωγή μιας τέτοιας μεθοδολογίας θα βελτιώσει την διαδικασία δανειοδότησης, την ικανότητα λήψης αποφάσεων και την μέτρηση αποδοτικότητας της πίστωσης. Η απάντηση βασίζεται στον ρόλο κάθε πιστωτικού ιδρύματος που έχει στην αγορά όπως και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Ο δανεισμός και γενικότερα η υπόσχεση χρηματοδότησης είναι ουσιαστικά μία διαδικασία επένδυσης και το στέλεχος της τράπεζας θα πρέπει να σκέφτεται όπως ακριβώς ένας επενδυτής. Για πολλές τράπεζες η χρηματοδότηση αποτελεί ένα υποκατάστατο άλλων εργασιών. Για τέτοιου είδους υπηρεσίες θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μοντέλο RAROC δεν ενδείκνυται. Ορισμένα πιστωτικά ιδρύματα χειρίζονται τις χρηματοδοτήσεις ως ένα μέσο επένδυσης. Έτσι η τιμή που συμφωνούν δεν απέχει από τις τιμές της αγοράς. Στις περιπτώσεις εκείνες η χρήση του μοντέλου RAROC δεν μπορεί να δώσει ιδιαίτερη αξία Υπάρχει μάλιστα περίπτωση τραπεζικά ιδρύματα να μην έχουν τα κατάλληλα συστήματα διαχείρισης πληροφοριών ή να μην είναι σε θέση να υπολογίσουν τις αναμενόμενες απώλειες και το οικονομικό κεφάλαιο. Συνεπώς και πάλι δεν είναι δυνατή η χρήση της μεθοδολογίας αυτής.