Ψυχολογικοί παράγοντες και επίδοση στην εκπαίδευση των πιλότων

Abstract

Η παρούσα διατριβή εστιάζει στις ψυχολογικές μεταβλητές που επηρεάζουν την απόδοση των πιλότων κατά την εκπαίδευση. Η εκπαίδευση ως περίοδος υψηλής τεχνικής δυσκολίας μπορεί να αποτελέσει μια συναισθηματικά/ψυχικά απαιτητική εμπειρία για πολλούς εκπαιδευόμενους. Ενώ τα προγράμματα εκπαίδευσης στην αεροπορία συνήθως δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη της επιχειρησιακής επάρκειας και της διαδικαστικής ακρίβειας, το σημαντικό ψυχικό και συναισθηματικό φορτίο που μπορεί να φέρουν οι εκπαιδευόμενοι στο πιλοτήριο συχνά παραβλέπεται. Αυτή η μελέτη επιδίωξε να διερευνήσει αυτόν τον σε μεγάλο βαθμό μη αντιμετωπιζόμενο τομέα.

Οι ποιοτικές ερευνητικές μέθοδοι, χρησιμοποιώντας δέκα ερασιτέχνες πιλότους που συμμετείχαν σε ημιδομημένες συνεντεύξεις, ήταν η μέθοδος συλλογής δεδομένων για τον εντοπισμό κοινών συνόλων ψυχολογικών στρες που βιώνονται κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας (κόπωση, συναισθηματική πίεση, γνωστική υπερφόρτωση, χρονικοί περιορισμοί και συνεχείς παράγοντες άγχους στην προσωπική ζωή). Αυτά δεν ήταν υποθετικά παραδείγματα, αλλά πραγματικές εμπειρίες που επηρέασαν τον τρόπο με τον οποίο οι εκπαιδευόμενοι ανταποκρίθηκαν στην εκπαίδευση, το άγχος και τα λάθη.

Από την ανάλυση ήταν φανερό ότι η εκπαίδευση πιλότων δεν λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα κενό. Ο εσωτερικός κόσμος του εκπαιδευόμενου, ο ρυθμός εκπαίδευσης και οι διαπροσωπικές δεξιότητες του εκπαιδευτή επηρεάζουν όλα το περιβάλλον εκπαίδευσης. Για πολλούς συμμετέχοντες, τα συναισθήματά τους (π.χ. κούραση, κρίση, βιασύνη κ.λπ.) είχαν αντίκτυπο στην απόδοσή τους. Παρόλο που τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα, η συνεπής φύση των αποτελεσμάτων σε κάθε συνέντευξη υποδεικνύει ότι αυτά τα ψυχολογικά ζητήματα θα πρέπει να λάβουν μεγαλύτερη έμφαση κατά τον σχεδιασμό συστημάτων εκπαίδευσης. Υπάρχουν δύο πιθανά αποτελέσματα. Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση αυτών των ψυχολογικών ζητημάτων μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της μάθησης, να αυξήσει την ασφάλεια και να προσφέρει δυνατότητες για αυξημένη διατήρηση της γνώσης. Αντίθετα, η μη αναγνώριση αυτών των ψυχολογικών ζητημάτων μπορεί να οδηγήσει σε κόστος (τόσο σε επίπεδο ατόμων όσο και σε επίπεδο οικονομίας) που ποικίλλει από μικρό έως μεγάλο. Ενσωματώνοντας την ευαισθητοποίηση σχετικά με την ψυχολογία στην εκπαίδευση πτήσης και στο σχεδιασμό συστημάτων εκπαίδευσης, οι αεροπορικές εταιρείες μπορούν να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικούς πιλότους και να δημιουργήσουν πιο μακροχρόνια, ευέλικτα περιβάλλοντα εκπαίδευσης.