Exploring methods, tools and challenges in teaching programming to children : a comprehensive review of approaches and best practices
Διερεύνηση μεθόδων, εργαλείων και προκλήσεων στη διδασκαλία προγραμματισμού σε παιδιά : μια συνολική ανασκόπηση προσεγγίσεων και βέλτιστων πρακτικών

Bachelor Dissertation
Συγγραφέας
Bourlotou, Florentia
Μπουρλώτου, Φλωρεντία
Ημερομηνία
2025-05Επιβλέπων
Alepis, EfthimiosΑλέπης, Ευθύμιος
Προβολή/Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Computational thinking ; Programming education ; Gamification ; Education ; Visual programming languages ; Project-based learning ; Inclusive education ; Teacher professional development ; Assessment ; Programming education ; Play-based learningΠερίληψη
Καθώς η ψηφιακή εποχή προχωρά, η διδασκαλία του προγραμματισμού στα παιδιά είναι επιτακτική ανάγκη για την ανάπτυξη της υπολογιστικής σκέψης και των ικανοτήτων επίλυσης προβλημάτων. Αυτή η μελέτη διερευνά διαφορετικές μεθοδολογίες διδασκαλίας, εργαλεία και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί κατά την εισαγωγή εννοιών προγραμματισμού σε μικρά παιδιά. Οι διαφορετικές μεθοδολογίες περιλαμβάνουν δραστηριότητες χωρίς τη χρήση υπολογιστή, εργαλεία οπτικού προγραμματισμού, εκμάθηση μέσα από παιχνίδια, μαθησιακή προσέγγιση μέσω έργων καθώς και συνεργατικές δραστηριότητες, που ενισχύουν τη δημιουργικότητα και την ομαδική εργασία. Οι δραστηριότητες είναι, φυσικά, προσαρμοσμένες ώστε να είναι κατάλληλες για την ηλικία, επιτυγχάνοντας μια ισορροπία μεταξύ πολυπλοκότητας και ελκυστικότητας. Τα εργαλεία ποικίλλουν από περιβάλλοντα προγραμματισμού με χρήση blocks και kit ρομποτικής έως παιχνίδια προγραμματισμού και πλατφόρμες εισαγωγικού επιπέδου με κώδικα. Κάθε εργαλείο είναι καλά σχεδιασμένο για να κάνει την συγγραφή κώδικα προσιτή και διασκεδαστική, ενώ εισάγει σταδιακά τις έννοιες προγραμματισμού. Οι περισσότερες προκλήσεις στην διδασκαλία προγραμματισμού, περιλαμβάνουν τη διαχείριση του γνωστικού φορτίου, τη διασφάλιση της προσβασιμότητας σε όλους τους μαθητές, την κάλυψη των κενών στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών και τη διατήρηση των κινήτρων στους μαθητές. Επιπλέον, η αξιολόγηση των δεξιοτήτων προγραμματισμού με τις παραδοσιακές μεθόδους αποτελεί σημαντική πρόκληση. Περαιτέρω, η μελέτη αναδεικνύει βέλτιστες πρακτικές όπως τη χρήση παιχνιδοποιημένης μάθησης και εκμάθησης μέσω έργου, την προώθηση της συνεργασίας και τη διασφάλιση επαρκών πόρων για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών. Δίνει έμφαση στη δημιουργία περιεκτικών και ελκυστικών περιβαλλόντων μάθησης όπου τα παιδιά μπορούν να εξελιχθούν. Συνεπώς, η έρευνα αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη για καινοτόμες και ευέλικτες προσεγγίσεις στην αποτελεσματική διδασκαλία του προγραμματισμού και αποτελεί τη βάση για μελλοντικές εξελίξεις στην εκπαίδευση.