Επαυξημένη, εικονική και μικτή πραγματικότητα για την πολιτιστική κληρονομιά

Abstract

Μια προσέγγιση πολυμέσων στη διάδοση, την επικοινωνία και την εκμετάλλευση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς (CH) είναι μια καθιερωμένη τάση παγκοσμίως. Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η χρήση νέων και συνδυασμένων μέσων βελτιώνει τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται ο πολιτισμός. Το όφελος αφορά τόσο τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να έχουν πρόσβαση στη γνώση όσο και την ποιότητα της διάδοσης της ίδιας της γνώσης. Από αυτήν την άποψη, η CH χρησιμοποιεί τεχνολογίες επαυξημένης, εικονικής και μικτής πραγματικότητας για διαφορετικούς σκοπούς, όπως εκπαίδευση, βελτίωση εκθέσεων, εξερεύνηση, ανοικοδόμηση και εικονικά μουσεία. Έχουν διεξαχθεί ορισμένες έρευνες για αυτές τις αναδυόμενες τεχνολογίες. Ωστόσο, είτε δεν είναι συγκεκριμένες για τον τομέα είτε δεν έχουν μια ολιστική προοπτική στο ότι δεν καλύπτουν όλες τις πτυχές της τεχνολογίας. Επομένως, απαιτείται επανεξέταση αυτών των τεχνολογιών από την άποψη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αντίστοιχα, η διπλωματική αυτή εργασία ερευνά το υπερσύγχρονο σύστημα επαυξημένης, εικονικής και μικτής πραγματικότητας στο σύνολό του και από την άποψη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπλέον, εντοπίζονται συγκεκριμένοι τομείς εφαρμογής στην ψηφιακή πολιτιστική κληρονομιά και παρουσιάζονται προτάσεις για το ποια τεχνολογία είναι η πιο κατάλληλη σε κάθε περίπτωση. Τέλος, η διπλωματική εργασία προβλέπει μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις για επαυξημένη και εικονική πραγματικότητα, με ιδιαίτερη έμφαση στις διεπαφές αλληλεπίδρασης και διερευνά τις επιπτώσεις στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς.