Η υιοθέτηση σύγχρονων μεθόδων management, ως μέσο για την επίτευξη μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης

Abstract

Ζούμε σε μια εποχή εκρηκτικών αλλαγών, τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, όπου το ζητούμενο της θεσμικής, οικονομικής και πολιτισμικής σύγκλισης, καθιστούν αναγκαία και την διοικητική. Προϋποθέτουν δηλαδή την ύπαρξη δηλαδή μιας σύγχρονης Δημόσιας Διοίκησης, η οποία να μπορεί να ακολουθήσει τις απαραίτητες κατευθύνσεις, να παράγει τα σχεδιαζόμενα αποτελέσματα, να υλοποιεί τις απαραίτητες πολιτικές, να προσαρμόζει τις δομές της, να κατανέμει πόρους, και όλα αυτά στο πλαίσιο ενός δυναμικά μεταλλασσόμενου περιβάλλοντος.

Όμως η οικονομική κρίση που ταλανίζει τα τελευταία χρόνια την χώρα μας, άμβλυνε τις δεδομένες αδυναμίες της Δημόσιας Διοίκησης, η οποία μάλιστα χαρακτηρίζεται ως αναποτελεσματική, λόγω μιας σειράς χρόνιων παθογενειών. Δυστυχώς, επί μιας σειράς δεκαετιών, δεν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση τους, παρόλο που το Κράτος υποδέχθηκε έναν αρκετά υψηλό αριθμό πόρων, υπαλλήλων και υποδομών, διότι παράλληλα δεν υπήρχε μία μέριμνα για την ορθολογική κατανομή τους. Αποτέλεσμα; Κατασπατάληση πόρων, ανάληψη δυσανάλογων δανειακών υποχρεώσεων, μειωμένη αποδοτικότητα, ανορθολογικότητα. Πλέον η Δημόσια Διοίκηση και γενικότερα ο Δημόσιος Τομέας, αμφισβητούνται ολοένα και περισσότερο συγκεντρώνοντας έντονα αρνητικές κριτικές, μιας και λόγω των αδυναμιών που παρουσιάζουν, θεωρούνται ως μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

Η παρούσα Διπλωματική Εργασία, έχει ως στόχο αρχικά την ανάδειξη των κύριων διαχρονικών παθογενειών της Δημόσιας Διοίκησης, με σκοπό στην συνέχεια, να επικεντρωθεί στο να προτείνει όλες εκείνες τις μεθόδους οργάνωσης του έργου της, διαχείρισης των πόρων της, αλλά και διοίκησης του ανθρωπίνου δυναμικού της, που μπορούν να τη καταστήσουν παραγωγική άρα και αποτελεσματική, σύμμαχο και αρωγό της συνολικής εθνικής προσπάθειας υπερκερασμού της κρίσης.