Crowdfunding: έννοια, ορισμός και καινοτόμες μέθοδοι χρηματοδότησης
Master Thesis
Συγγραφέας
Αλεξανδρής, Γεώργιος
Ημερομηνία
2018-11-20Επιβλέπων
Τσόγκας, Μάρκος - ΜάριοςΠροβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Crowdfunding ; Κίνητρα και παράγοντες επιλογής crowdfunding ; Πλατφόρμες crowdfunding ; Εναλλακτικές μορφές χρηματοδότησης ; Οφέλη - μειονεκτήματα crowdfunding ; Σχεδιασμός εκστρατείας crowdfunding ; Νομοθεσία και παραδείγματα crowdfunding στην Ελλάδα και την ΕυρώπηΠερίληψη
Το crowdfunding «προέκυψε» από την έννοια του crowdsourcing που εισήγαγαν οι Jeff Howe και Mark Robinson το 2006. Επίσης, «δανείστηκε» στοιχεία από τη μικροχρηματοδότηση. Το crowdsourcing ορίζεται ως ένας τρόπος απόκτησης ιδεών, ανατροφοδότησης και εύρεσης λύσεων για την ανάπτυξη εταιρικών δραστηριοτήτων από ένα δίκτυο ατόμων, το πλήθος. Οι Lambert και Schwienbacher, το 2010, επιβεβαίωσαν ότι το crowdfunding είναι η φυσική εξέλιξη του crowdsourcing και αποτελεί υποσύνολό του επειδή αποτελεί το ίδιο στοιχείο, αλλά αυξάνει τα κεφάλαια αντί των ιδεών μέσω ενός πλήθους ατόμων. Εκείνοι οι συγγραφείς ορίζουν το crowdfunding ως: "Μια «ανοικτή πρόσκληση», κυρίως μέσω του διαδικτύου, για την παροχή οικονομικών πόρων είτε υπό μορφή δωρεάς είτε ως αντάλλαγμα κάποιας μορφής ανταμοιβής ή / και δικαιωμάτων ψήφου για την υποστήριξη των εκστρατειών.". Με άλλα λόγια, η ιδέα του crowdfunding είναι να «κερδίσει» χρήματα από ένα μεγάλο κοινό.
Επιπλέον, ένα μεγάλο ακροατήριο αντιπροσωπεύει μια ποικιλία. Ως αποτέλεσμα, η σχέση μεταξύ του επιχειρηματία και του πλήθους διαφέρει σημαντικά ανάλογα το πλαίσιο και τη φύση του έργου. Ωστόσο, οι Larralde και Schwienbacher (2010) καθώς και ο Mollick (2012) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι μια βιώσιμη πηγή επιχειρηματικού κεφαλαίου για τις νεοσύστατές επιχειρήσεις. Οι Cosh et al., υποστηρίζουν ότι οι επιχειρηματίες αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της προσέλκυσης εξωτερικών κεφαλαίων σε αυτό το στάδιο, καθώς στερούνται ταμειακών ροών ενώ «μάχονται» με την ασυμμετρία πληροφόρησης που υπάρχει μεταξύ εκείνων και των επενδυτών.
Το διαδίκτυο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην «σύνδεση» των επιχειρηματιών με τα δίκτυα των επενδυτών / καταναλωτών ώστε να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν τις μικρές / νέες επιχειρήσεις τους, τα έργα των οποίων πολλές φορές είναι απίθανο να χρηματοδοτηθούν με κάποιον άλλο τρόπο «παραδοσιακής» χρηματοδότησης. Οι Lambert και Schwienbacher τονίζουν επίσης τη σημασία του διαδικτύου ως ενός καναλιού για αποτελεσματική επικοινωνία και δικτύωση. Παρά το γεγονός ότι το διαδίκτυο αποτελεί ένα βασικό συστατικό, οι πρακτικές crowdfunding διαφέρουν από τις πρακτικές ανοιχτού κώδικα. Το Crowdfunding επιτρέπει στον επιχειρηματία το δικαίωμα εκμετάλλευσης του ποσού που συγκεντρώνεται για το έργο. Ωστόσο, τα έργα ανοιχτού κώδικα, αναθέτουν τον ποσό σε ολόκληρη την κοινότητα και μπορεί στη συνέχεια να το αξιοποιήσουν σε ατομική βάση. Γίνεται ακόμα πιο σαφής ότι στην περίπτωση του crowdfunding, επειδή το κεφάλαιο δεν είναι δημόσιο αγαθό, από οικονομική άποψη, δεν μπορεί να διαμοιραστεί σε αντίθεση με τον ανοιχτό κώδικα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ένα δημόσιο αγαθό είναι ένα αγαθό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από πολλούς καταναλωτές ταυτόχρονα, χωρίς να αυξάνει το κόστος. Γενικά, οι δραστηριότητες crowdfunding πραγματοποιούνται σε διαδικτυακές πλατφόρμες, όπου οι επιχειρηματίες και οι πελάτες ανταλλάσσουν αξία για χρήματα. Αυτές οι πλατφόρμες χρησιμοποιούν κοινωνικά δίκτυα ειδικότερα μέσω του διαδικτύου (Twitter, Facebook, LinkedIn, Instagram) για να «ενορχηστρώσουν» τα έργα τους. Πολλές από αυτές τις πλατφόρμες είναι εξειδικευμένες σε ορισμένα είδη έργων. Οι επιχειρηματίες μπορούν να δημιουργήσουν ένα προφίλ σε μια τέτοια πλατφόρμα crowdfunding για να παρουσιάσουν το έργο, τον στόχο του, τον τρόπο με τον οποίο το κεφάλαιο θα χρησιμοποιηθεί κλπ.. Τα έργα κυμαίνονται από ένα ντοκιμαντέρ μέχρι την αναζήτηση ενός οικονομικά αποδοτικού διαγνωστικού εργαλείου για μια ασθένεια.
Το πλήθος συνεισφέρει από άποψη χρημάτων, αλλά και μέσω της ανατροφοδότησης. Οι περισσότερες πλατφόρμες crowdfunding εφαρμόζουν το μοντέλο pay-what-you-want, αλλά επιτρέπουν στον επιχειρηματία να καθορίσει μια ελάχιστη «τιμή – συμβολή» και να προσαρμόσει τις ανταμοιβές. Υπάρχουν μερικά έργα που βλέπουν τον χρηματοδότη ως «προστάτη – δωρητή» που δεν περιμένει καμία αποζημίωση εκτός από την αίσθηση ότι κάνει καλό. Η πλειοψηφία των έργων επιτρέπουν τους χρηματοδότες να γίνουν πρώιμοι πελάτες, έχοντας πρόσβαση στα χρηματοδοτούμενα έργα σε προγενέστερη ημερομηνία της ημερομηνίας που θα «τοποθετηθούν» στα ράφια των καταστημάτων, σε καλύτερη τιμή ή κάποιο άλλο όφελος. Οι χρηματοδότες βασίζουν την απόφασή τους να συμμετάσχουν στην υποκείμενη καμπάνια στην ελκυστικότητα των ανταμοιβών ή της ιδέες που πρεσβεύει το προϊόν που χρηματοδοτείται ή στην επερχόμενη επιτυχία του. Μπορούμε να πούμε ότι οι χρηματοδότες ανταποκρίνονται στα σημάδια σχετικά με την ποιότητα του έργου.