Αλγοριθμικά παίγνια και στρατηγικές με έμφαση στις διαπραγματεύσεις
Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Θεωρία παιγνίων ; Διαπραγματεύσεις ; Επίλυση συγκρούσεων ; Ισορροπία Nash ; Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ; Ηνωμένο ΒασίλειοΠερίληψη
Η διατριβή «Αλγοριθμικά παίγνια και στρατηγικές με έμφαση στις διαπραγματεύσεις», πραγματεύεται την εφαρμογή της θεωρίας των παιγνίων στις διαπραγματεύσεις και στην επίλυση συγκρούσεων. Αφού κάνουμε μια συνολική επισκόπηση της θεωρίας παιγνίων και εξηγήσουμε την έννοια της ισορροπίας κατά Nash, και τον τρόπο σχηματισμού συλλογικής γνώμης, εξετάζουμε τη λύση του διαπραγματευτικού προβλήματος κατά Nash, και ακολουθώντας την μοντελοποίηση των διαπραγματεύσεων από τον Rubinstein, παρουσιάζουμε εφαρμογές του μοντέλου στις διεθνείς σχέσεις. Τέλος, αναλύουμε μέσα από την οπτική της θεωρίας παιγνίων τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Η.Π.Α. και Ηνωμένου Βασιλείου τη δεκαετία του 1960, σχετικά με τη δυνατότητα του Η.Β. για πυρηνική αποτροπή. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγή και σύντομη περιγραφή των δομικών στοιχείων της θεωρίας παιγνίων καθώς και του ρόλου της σε σύγχρονες επιχειρησιακές εφαρμογές. Δίνονται γενικά παραδείγματα σε μια προσπάθεια ολοκλήρωσης του πλαισίου κατηγοριοποίησης και περιγραφής της διαδικασίας που ανά περίπτωση ακολουθεί. Τέλος, αναλύουμε παίγνια μηδενικού αθροίσματος. Στο 2ο κεφάλαιο επικεντρώνουμε στα παίγνια δύο προσώπων μη μηδενικού αθροίσματος και αναλύουμε γι’ αυτά την έννοια της ισορροπίας Nash. Αναφερόμαστε στα παίγνια μικτής στρατηγικής και παρουσιάζουμε εφαρμογές και τρόπους υπολογισμού των μικτών στρατηγικών για λύση παιγνίου μη μηδενικού αθροίσματος. Στο κεφάλαιο αυτό επικεντρωνόμαστε στο πώς συντίθεται οι γνώμες ομάδας ώστε να προκύψει συλλογική γνώμη. Αναλύονται οι μέθοδοι Borda και Condorcet, ενώ παρουσιάζεται και το σχετικό θεωρητικό πλαίσιο. Οι μέθοδοι αυτοί σχετίζονται με τον τρόπο λήψης απόφασης σχετικά με την προτεραιοποίηση εναλλακτικών επιλογών / παραμέτρων. Στο κεφάλαιο 4 μελετούμε την έννοια της διαπραγμάτευσης κατά τη θεωρία παιγνίων. Παρουσιάζονται μοντέλα διαπραγμάτευσης και εξηγούνται οι έννοιες των διαπραγματευτικών συνόλων, τα διαπραγματευτικά αξιώματα, η διαπραγματευτική λύση Nash, το σημείο απειλής και το γινόμενο Nash. Στο κεφάλαιο 5 παρουσιάζουμε το πλαίσιο για την επιστημολογική αναπαράσταση παιγνίου. Παρουσιάζονται οι πεποιθήσεις (beleifs) των παικτών σχετικά με τα χαρακτηριστικά του αντίπαλου τους (αποφασιστικότητα, ορθολογισμός) σε περιβάλλον απροσδιοριστίας και περιγράφονται παίγνια διεθνών συγκρούσεων και διαπραγμάτευσης. Στο κεφάλαιο 6 εξηγούμε ιστορικά γεγονότα που αφορούν σε σχέσεις κρατών μέσα από το πρίσμα της θεωρίας παιγνίων.