Διαχείριση Κινδύνου με τη χρήση Value at Risk (VaR) υποδειγμάτων

Abstract

Η ακριβής πρόβλεψη της αστάθειας και των απωλειών κάποιων περιουσιακών στοιχείων αποτελεί βασικό στοιχείο της χαρτογράφησης του κινδύνου αγοράς για έναν επενδυτή. Όσο υψηλότερη είναι η αστάθεια που εμφανίζεται σε ένα περιουσιακό στοιχείο (ή δείκτη, κλπ.) τόσο μεγαλύτερο είναι το ρίσκο που εμπεριέχει και επακολούθως τόσο δυσκολότερη είναι η πρόβλεψη της μελλοντικής της τιμής. Η συγκεκριμένη μελέτη έχει ως σκοπό την επιστημονική προσέγγιση της έννοιας του κινδύνου και τον υπολογισμό του με τη χρήση της μεθόδου Value at Risk. To VaR υπολογίζει τη χειρότερη απώλεια, για ένα συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, υπό ένα δοθέν επίπεδο εμπιστοσύνης (κάτω από κανονικές συνθήκες της αγοράς). Οι υπολογισμοί του VaR μπορούν να εφαρμοστούν σε διάφορους τύπους κινδύνων. Παρόλα αυτά, η παρούσα διπλωματική επικεντρώνεται αποκλειστικά στη χρήση της μεθοδολογίας για την απεικόνιση του κινδύνου αγοράς. Υπό το πρίσμα της παρούσας μελέτης και το μετέπειτα υπολογισμό του VaR, χρησιμοποιείται η παραμετρική μέθοδος με τη χρήση των GARCH (Generalized Autoregressive Conditional Heteroscedasticity) μοντέλων, για τον υπολογισμό της δεσμευμένης αστάθειας των χρονοσειρών που δημιουργούνται από τις αποδόσεις 10 αμερικάνικων κλαδικών δεικτών, για το διάστημα 2005-2010. Για τη καλύτερη απεικόνιση του φαινομένου της μόχλευσης και απορρόφησης των γνωστών προβλημάτων των χρονοσειρών (αυτοσυσχέτιση, στασιμότητα, ετεροσκεδαστικότητα, κλπ.) πέρα των απλών κλασσικών μοντέλων GARCH χρησιμοποιήθηκαν και ασύμμετρα μοντέλα. Όπως ήταν αναμενόμενο, στατιστικά καταλληλότερα αναδείχτηκαν τα ασύμμετρα μοντέλα που ακολουθούσαν πιο εξειδικευμένες πιθανοθεωρητικές κατανομές. Ενδεικτικά, τη μεγαλύτερη εκτιμώμενη (κατά την επόμενη χρονική περίοδο) αστάθεια και μεγαλύτερες απώλειες εκτιμήθηκε να έχει ο κλαδικός δείκτης πετρελαίου και φυσικού αερίου.