Η μερισματική πολιτική στην Ελλάδα: εμπειρική διερεύνηση της επίδρασής της στην αξία της επιχείρησης

Abstract

Ο όρος μερισματική πολιτική περιλαμβάνει το σύνολο των αποφάσεων της εταιρίας που αφορούν στην κατανομή των κερδών χρήσης μεταξύ μερισμάτων, τα οποία θα διανεμηθούν στους μετόχους, και αποθεματικών, τα οποία θα παραμείνουν στην εταιρία. Οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται με δεδομένη την επενδυτική πολιτική και την κεφαλαιακή διάρθρωση της εταιρίας, οπότε το δίλημμα που προκύπτει είναι αν η εταιρία δε θα διανείμει μέρισμα και θα χρηματοδοτήσει τα επενδυτικά σχέδια με ίδια κεφάλαια, ή θα διανείμει μέρισμα και θα χρηματοδοτήσει τα επενδυτικά σχέδια με κεφάλαια που θα αντλήσει από την κεφαλαιαγορά. Μία εταιρία μπορεί να διανείμει τα κέρδη στους μετόχους της με τους εξής τρόπους: διανομή τακτικού μερίσματος, διανομή προμερίσματος, το οποίο συνήθως αφορά στην εφάπαξ διανομή εκτάκτων κερδών ή αποθεματικών και επαναγορά ιδίων μετοχών. Από τις προαναφερθείσες μεθόδους διανομής κερδών η πιο διαδεδομένη είναι το τακτικό μέρισμα. Για τους μετόχους της εταιρίας, λοιπόν, το δίλημμα που προκύπτει είναι αν συμφέρει η διανομή των κερδών υπό μορφή μερίσματος με αντίστοιχη όμως μείωση της τιμής της μετοχής ή η αποθεματοποίηση των κερδών από την εταιρία χωρίς μείωση της τιμής της μετοχής. Όπως θα διαπιστωθεί στη συνέχεια, διαφορετικές θεωρίες οδηγούν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα.