Σχεδιασμός σύνταξης και επενδυτικές αποφάσεις

Abstract

Η μελέτη ξεκινά με την παρουσίαση του προβλήματος της σύνταξης των διαστάσεων και της ευρύτερης σημασίας που έχει στα πλαίσια της οικονομίας. Στη συνέχεια και μετά την περιγραφή των συνταξιοδοτικών συστημάτων, καταδεικνύεται στη σημασία του σχεδιασμού για τη σύνταξη μέσω του οποίου οι άνθρωποι θέτουν στόχους και επιχειρούν να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες τους για την περίοδο της συνταξιοδότησης. Στα πλαίσια αυτά, αναλύονται σημαντικές πλευρές του επενδυτικού σχεδιασμού για τη σύνταξη. Οι ιδιώτες παρουσιάζουν διαφορετική συμπεριφορά και διαφέρουν οι επενδυτικές αποφάσεις που λαμβάνουν για τη σύνταξη. Αυτό προκύπτει από την ανάπτυξη ενός μοντέλου γενικής ισορροπίας με σταθερά κόστη συμμετοχής στο χρηματιστήριο και με ένα περιορισμό που εμποδίζει τους νέους καταναλωτές να δανειστούν για να χρηματοδοτήσουν την κατανάλωση τους. Το πέμπτο κεφάλαιο προσεγγίζει το θέμα της αναζήτησης της κατάλληλης επενδυτικής επιλογής με εστίαση κυρίως στο χώρο των μετοχών και στο τελευταίο γίνεται εμπειρική αξιολόγηση των μετοχικών αμοιβαίων εσωτερικού σε σχέση με το κατά πόσο αποτελούν κατάλληλο μέσο με στόχο τη συσσώρευση ποσού για τη συνταξιοδότηση. Στόχος επομένως της έρευνας αυτής είναι να αναδείξει μέσα από την παρουσίαση των προβλημάτων στην κοινωνική ασφάλιση: πρώτον, τη σημασία και τις παραμέτρους του σωστού σχεδιασμού για τη σύνταξη, δεύτερον την πολυπλοκότητα και τη διαφοροποίηση που υπάρχει σε επίπεδο ατομικών επενδυτικών αποφάσεων και τρίτον τα συμπεράσματα για τη δυνατότητα των μετοχικών αμοιβαίων κεφαλαίων που επενδύουν κυρίως στο ελληνικό χρηματιστήριο, να αποτελέσουν αποτελεσματικό μέσο μακροχρόνιας συσσώρευσης χρημάτων για τη συνταξιοδότηση. Οι τρεις αυτές διαστάσεις καθιστούν προφανές το πόσο σημαντική, σύνθετη και κρίσιμη είναι η υπόθεση της σύνταξης που περνά όλο και περισσότερο στην ευθύνη των ιδιωτών, οι οποίοι με τη σειρά τους θα πρέπει να υιοθετήσουν προσεκτική και ορθολογική συμπεριφορά.