Επενδυτικές στρατηγικές Momentum και Contrarian και οι αποδόσεις τους στο ελληνικό χρηματιστήριο

Abstract

Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχει απασχολήσει και έχει διχάσει τον χρηματοοικονομικό επιστημονικό κλάδο αλλά και τους επενδυτές ειδικότερα (επαγγελματίες και μη) πολλά χρόνια τώρα είναι ηπροβλεψιμότητα των αποδόσεων των μετοχών, αλλά και άλλων μορφών επένδυσης.Έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα στα μεγαλύτερα χρηματιστήρια του κόσμου παρουσιάζουν αντικρουόμενα αποτελέσματα πρόβλεψης των μετοχικών αποδόσεων. Οι επενδυτικές στρατηγικές που έχουν σκοπό να κερδίσουν την αγορά («beatthemarket») χρονολογούνται από τότε που ξεκίνησε η διαπραγμάτευση assets.Ένας αριθμός ακαδημαϊκών αλλά και practitionersστη προ-αποτελεσματική-αγορά εποχή (δηλ. πριν το I960) πίστευε ότι προβλέψεις σε μετοχικές αποδόσεις μπορούσαν να οδηγήσουν σε υπερκέρδη. Συγκεκριμένα, οKeynes(1936), γνωστός οικονομολόγος και ταυτόχρονα «κερδοσκόπος» σε πολλές χρηματαγορές του κόσμου, είχε αναφέρει ότι «οι αποφάσεις των περισσοτέρων επενδυτών μπορούσαν να ληφθούν ως αποτέλεσμα ζωωδών πνευμάτων». Κατά τη διάρκεια λοιπόν όλων αυτών των χρόνων υπήρξαν πολλές προσεγγίσεις για το θέμα της προβλεψιμότητα των αποδόσεων των μετοχών, αλλά και άλλων μορφών επένδυσης και ακόμα περισσότερες Θεωρίες.Μελέτες που υποστηρίζουν ότι υπάρχει δυνατότητα πρόβλεψης των αποδόσεων τω μετοχών, βασίζονται στη γενικευμένη παρατήρηση ότι οι επενδυτές υπερεκτιμούν πιο πρόσφατα γεγονότα και υποεκτιμούν θεμελιώδη στοιχεία και μελλοντικές προοπτικές των εν λόγω εταιριών. Η επενδυτική αυτή συμπεριφορά οδηγεί σε φαινόμενα υπερβολικής αντίδρασης των επενδυτών, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε αυξομειώσεις των τιμών των μετοχών. Αξίζει vetαναφερθεί η άποψη ενός γνωστού κερδοσκόπου, του Αντρέ Κοστολάνι, οποίος κερδοσκόπησε και στο ελληνικό χρηματιστήριο, ότι «το χρηματιστήριο είναι 90% ψυχολογία και 10% όλα τα άλλα. Στην πραγματικότητα ο σημαντικότερος παράγοντας επιρροής και κίνησης των τιμών είναι η μαζική ψυχολογία. Γιατί στο χρηματιστήριο η μάζα αντιδρά σαν ένας αλκοολικός, όπου με καλά νέα γελάει και με άσχημα κλαίει, ενώ δε μπορεί με σαφήνεια να προσδιορίσει αν τα γεγονότα είναι ευνοϊκά ή όχι».