Κυβερνητικές εγγυήσεις και βαθμοί πιστοληπτικής ικανότητας τραπεζών

Abstract

Σκοπός της παρούσας πτυχιακής είναι να μελετηθεί κατά πόσο οι κυβερνητικές εγγυήσεις, ενισχύουν το κλίμα διαφωνίας μεταξύ των οίκων αξιολόγησης, σχετικά με τις βαθμολογίες των τραπεζών. Παράλληλα ελέγχεται η επίδραση και άλλων μίκρο και μακροοικονομικών παραγόντων στη δημιουργία των “Split Ratings”. Οι μικροοικονομικοί παράγοντες αντικατοπτρίζονται σε επιλεγμένους αριθμοδείκτες των τραπεζών. Ενώ, ως υποκατάστατα για τους μακροοικονομικούς παράγοντες χρησιμοποιούνται οι βαθμολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας των κυβερνήσεων, καθώς και δείκτες που σχετίζονται με τις τιμές των κρατικών ομολόγων, ή δείκτες που σχετίζονται με τις προβλέψεις μακροοικονομικών μεγεθών των κρατών της ευρωζώνης. Ειδικότερα, για την περίοδο μετά την πρόσφατη χρηματοοικονομική κρίση, γίνεται προσπάθεια να αναλυθεί κατά πόσο οι κυβερνητικές εγγυήσεις για υποστήριξη των τραπεζών, προκαλούν αβεβαιότητα στις προβλέψεις των οίκων αξιολόγησης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία των “Split Ratings”. Αρχικά πραγματοποιείται μία εισαγωγή στην τραπεζική θεωρία, που σχετίζεται με βασικές αρχές του χρηματοοικονομικού συστήματος, με θέματα ασύμμετρης πληροφόρησης και θέματα λειτουργίας των τραπεζών. Στη συνέχεια αναλύεται η διαδικασία δημιουργίας των χρηματοοικονομικών κρίσεων. Η θεωρητική ανάλυση ολοκληρώνεται με τη βιβλιογραφία που αφορά στη βιομηχανία των Credit Ratings. Πραγματοποιήθηκε οικονομετρική ανάλυση σε δύο περιόδους, όπου χρησιμοποιήθηκαν αριθμοδείκτες εισηγμένων τραπεζών της ευρωζώνης από τη βάση δεδομένων Bank-scope. Ενώ από τη Bloomberg, έγινε συλλογή των Credit Ratings των τραπεζών και των Sovereign Ratings. Από τη Datastream έγινε συλλογή των προβλέψεων του ελλείμματος/πλεονάσματος του προϋπολογισμού, του χρέους των χωρών και των τιμών των κρατικών ομολόγων.