Trading systems after the adoption of directive 2004/39/EC (MiFID) and the case of Greece : the alternative market (εναλλακτική αγορά) and the Athens Stock Exchange (Χρηματιστήριο Αθηνών)

Abstract

Η παρούσα εργασία εξετάζει τις αλλαγές που επήλθαν στο θεσμικό πλαίσιο των αγορών χρηματοπιστωτικών μέσων μετά την υιοθέτηση της ευρωπαϊκής κοινοτικής Οδηγίας 2004/39/ΕΚ, γνωστής ως ΜiFID. Η εναρμόνιση του ελληνικού δικαίου με το ευρωπαϊκό έγινε με τον Ν.3606/2007. Οι συναλλαγές επί χρηματοπιστωτικών μέσων, δύνανται πλέον να εκτελούνται, εκτός από πλατφόρμες συστημάτων οργανωμένων αγορών και σε εναλλακτικούς τόπους διαπραγμάτευσης, «μη οργανωμένους», τους Πολυμερείς Μηχανισμούς Διαπραγμάτευσης και τους Συστηματικούς Εσωτερικοποιητές. Οι νέοι τόποι διαπραγμάτευσης γνωστοί και ως «ιδιωτικά χρηματιστήρια», καθώς προβλέπεται η λειτουργία τους από πιστωτικά ιδρύματα ή Επιχειρήσεις Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών, προσφέρουν την ευκαιρία στις εταιρίες που δεν πληρούν τις «αυστηρές» προϋποθέσεις εισαγωγής των οργανωμένων αγορών, να αναζητήσουν εκεί την απαιτούμενη χρηματοδότηση για τα αναπτυξιακά τους σχέδια. Επίσης, οι νέες αγορές προσφέρουν στους επενδυτές νέες μορφές επένδυσης με πιθανές υψηλές αποδόσεις. Στην Ελλάδα, λειτουργεί Πολυμερής Μηχανισμός Διαπραγμάτευσης με την ονομασία Εναλλακτική Αγορά (ΕΝ.Α.) κάτω από την διαχείριση της «Χρηματιστήριο Αθηνών Α.Ε.» (Χ.Α. Α.Ε.). Στην συνέχεια επιχειρείται σύγκριση μεταξύ των δύο αγορών (οργανωμένης Χ.Α. και μη οργανωμένης ΕΝ.Α.), από την οποία προκύπτει ότι η ΕΝ.Α. είναι σαφώς πιο ευέλικτη από την κύρια αγορά του Χ.Α., όσον αφορά τις προϋποθέσεις που πρέπει να καλύπτει μια εταιρία για να εισαχθεί σε αυτή.