Εκτίμηση της απόδοσης και των κινδύνων των ελληνικών ομολογιακών αμοιβαίων κεφαλαίων εσωτερικού για την τετραετία 1999-2002: ανάλυση και κατάταξη των ομολογιακών αμοιβαίων κεφαλαίων εσωτερικού με κριτήρια τη μέση ημερήσια απόδοση, το συνολικό και συστηματικό κίνδυνο, τη σωρευτική απόδοση τους και το βέλτιστο χρονικό ορίζοντα επένδυσης σε αυτά, αξιολόγηση των διαχειριστών τους και κατάρτιση δεικτών ομολόγων

Abstract

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αξιολογήσει, για το χρονικό διάστημα 15/3/1999 – 31/12/2002, τα ομολογιακά αμοιβαία κεφάλαια εσωτερικού που υπάρχουν στον ελληνικό χώρο με κριτήρια τη μέση ημερήσια απόδοση που επιτυγχάνουν και τον κίνδυνο, συνολικό και συστηματικό, που εμφανίζουν. Συμπληρωματικά, για τον παραπάνω σκοπό χρησιμοποιούνται τα κριτήρια της απόδοσης ανά μονάδας συνολικού και συστηματικού κινδύνου (δείκτες Sharpe και Treynor) αλλά και του κινδύνου ανά μονάδα απόδοσης (Συντελεστής Μεταβλητότητας). Στην ανάλυση, επίσης, περιλαμβάνεται ο υπολογισμός της Σωρευτικής Απόδοσης των αμοιβαίων κεφαλαίων και, μέσω αυτής, ο προσδιορισμός του βέλτιστου χρόνου παραμονής του επενδυτή σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο. Ο συνολικός κίνδυνος των αμοιβαίων κεφαλαίων μετρήθηκε με την τυπική απόκλιση των αποδόσεών τους. Ο συστηματικός κίνδυνος υπολογίστηκε με το συντελεστή b, όπως αυτός προκύπτει από το Υπόδειγμα Αποτίμησης Κεφαλαιακών Στοιχείων. Το παραπάνω υπόδειγμα, το οποίο συσχετίζει την, επιπλέον του μηδενικού κινδύνου, απόδοση μιας επένδυσης (αμοιβαίου κεφαλαίου) με την, επιπλέον του μηδενικού κινδύνου, απόδοση του χαρτοφυλακίου της αγοράς εφαρμόστηκε για τρεις διαφορετικές περιπτώσεις. Στην πρώτη περίπτωση ως χαρτοφυλάκιο αγοράς χρησιμοποιήθηκε ο Γενικός Δείκτης του Χ.Α.Α. Στη δεύτερη περίπτωση ο Γενικός Δείκτης αντικαταστάθηκε από ένα Δείκτη Ομολόγων που καταρτίσαμε και στην τρίτη χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο Δείκτες και το υπόδειγμα πήρε διμεταβλητή μορφή. Για όλες τις μεταβλητές που περιλαμβάνονται στη μελέτη (απόδοση, τυπική απόκλιση, συντελεστές των υποδειγμάτων, κ.λ.π.) κατασκευάστηκαν, με τη βοήθεια της επαγωγικής στατιστικής, τα κατάλληλα Διαστήματα Εμπιστοσύνης και διενεργήθηκαν οι απαραίτητοι Έλεγχοι Υποθέσεων. Επίσης, στη μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των διαχειριστών των αμοιβαίων κεφαλαίων του δείγματος με τους δείκτες Sharpe και Treynor, αλλά και διαπιστώθηκε η ύπαρξη ή μη συγκεκριμένων ικανοτήτων τους με τη χρησιμοποίηση του υποδείγματος Treynor – Mazuy.