Η ανάπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένου μοντέλου διαχείρισης κινδύνου για την προστασία έναντι απειλής από πειρατές, τρομοκράτες και άλλους παράγοντες κινδύνου στην περιοχή της Ερυθράς θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού

Abstract

Η παρούσα εργασία εξετάζει την ανάπτυξη και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου μοντέλου διαχείρισης κινδύνου για την προστασία των θαλάσσιων μεταφορών από απειλές, όπως η πειρατεία, η τρομοκρατία και άλλοι παράγοντες κινδύνου στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού. Οι γεωπολιτικές εντάσεις και η αυξημένη εγκληματικότητα στις θαλάσσιες διαδρομές αυτής της περιοχής, έχουν καταστήσει αναγκαία την ανάπτυξη προηγμένων στρατηγικών ασφάλειας και διαχείρισης κινδύνων για τη ναυτιλία.

Η έρευνα στηρίζεται σε μια διεπιστημονική προσέγγιση που συνδυάζει βιβλιογραφική ανασκόπηση, ανάλυση ιστορικών δεδομένων επιθέσεων, στατιστικά μοντέλα εκτίμησης κινδύνου και ποσοτικές προσομοιώσεις όπως η κατανομή Poisson και η προσομοίωση Monte Carlo. Αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο οι πειρατές και άλλες ένοπλες ομάδες, όπως οι Houthis, εκμεταλλεύονται την αστάθεια της περιοχής για να στοχεύσουν εμπορικά πλοία και να διαταράξουν τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες.

Η εργασία εξετάζει τόσο τις υπάρχουσες στρατηγικές διαχείρισης κινδύνου, όπως οι Best Management Practices (BMPs) και οι διεθνείς ναυτικές επιχειρήσεις, όσο και τις νέες απειλές που προκύπτουν από τη χρήση αντιπλοϊκών πυραύλων (ASM), μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAVs) και τηλεκατευθυνόμενων εκρηκτικών σκαφών (WBIEDs). Η μελέτη περίπτωσης της επίθεσης στο ελληνόκτητο δεξαμενόπλοιο MT Sounio το 2024 αναδεικνύει τη σημασία της συνεχούς προσαρμογής των ναυτιλιακών μέτρων ασφαλείας στις εξελισσόμενες απειλές.

Στο πλαίσιο της διαχείρισης κινδύνου, προτείνεται ένα μοντέλο D-D-D-R-R (Deter - Detect - Delay - Respond - Recover), το οποίο συνδυάζει στρατηγικές αποτροπής, ανίχνευσης, καθυστέρησης, απόκρισης και ανάκαμψης από επιθέσεις. Επιπλέον, αναλύεται η ανάγκη για ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών, όπως ηλεκτρονικά μέτρα αντιμέτρων (ECM) και κατευθυνόμενα ενεργειακά όπλα (HEL), ώστε να ενισχυθεί η ναυτιλιακή ασφάλεια.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η πρόληψη και ο μετριασμός των θαλάσσιων κινδύνων μπορούν να επιτευχθούν μέσω ενός συνδυασμού στρατηγικών αποφυγής, τεχνολογικής καινοτομίας, διεθνούς συνεργασίας και ενίσχυσης της ναυτικής επιτήρησης. Οι συστάσεις της εργασίας μπορούν να αποτελέσουν βάση για τη βελτίωση των πολιτικών ασφάλειας στη ναυτιλία και την προστασία της εφοδιαστικής αλυσίδας από μελλοντικές απειλές.