Τα προγράμματα τιτλοποίησης απαιτήσεων του Ελληνικού Δημοσίου : παρελθόν και μέλλον

Abstract

Η εργασία ξεκινάει με μια γενική περιγραφή της τιτλοποίησης στο πρώτο μέρος. Η τιτλοποίηση είναι μια διαδικασία έκδοσης τίτλων που υποστηρίζονται από συγκεκριμένες απαιτήσεις (assets). Πραγματοποιείται είτε με έκδοση bonds είτε με έκδοση notes που υποστηρίζονται από τις ομάδες των οικονομικών απαιτήσεων που δημιουργούνται από τις τράπεζες και άλλους πιστωτικούς προμηθευτές και που χαρακτηρίζονται από τις προβλέψιμες εισοδηματικές ροές. Το δεύτερο μέρος περιγράφει μερικά χαρακτηριστικά του δανεισμού μέσω τιτλοποίησης μελλοντικών εσόδων, συζητά διάφορα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του συγκεκριμένου δανεισμού και εξετάζονται διαδικαστικά ζητήματα. Η τιτλοποίηση μπορεί να επιβαρυνθεί με υψηλά κόστη συναλλαγών και να καταστεί ανεπαρκής χρήση κεφαλαίων, όπως επίσης είναι ακατάλληλη εάν υπάρχουν αμφιβολίες για την ικανότητα υποστήριξης της φορολογικής πολιτικής και εάν χρησιμοποιείται για να καθυστερήσουν διαρθρωτικές αλλαγές. Το τρίτο μέρος περιέχει τους κανόνες της Eurostat για την τιτλοποίηση του δημόσιου χρέους ενώ στο τέταρτο μέρος αναφέρονται μερικά παραδείγματα τιτλοποιήσεων που έχουν γίνει κατά το παρελθόν ανά τον κόσμο συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Η Eurostat εξέδωσε απόφαση το 2002 και οδηγίες το 2003 για το κατά πόσο και κάτω από ποιους όρους μπορεί μια τιτλοποίηση να χαρακτηρισθεί ως κρατικό χρέος ή όχι. Οι κανόνες αυτοί τέθηκαν από τη Eurostat αποσκοπώντας σε μια ελεγχόμενη χρήση της τιτλοποίησης από τις κυβερνήσεις. Το πέμπτο μέρος συνεχίζει με μια γενική προσέγγιση του προϋπολογισμού του ελληνικού κράτους για να μπορέσουμε να διακρίνουμε κατά πόσο θα μπορούσε η τιτλοποίηση να βοηθήσει στην μείωση του δημοσίου χρέους. Και, τέλος, στο έκτο μέρος επιχειρείται ένα γενικό συμπέρασμα το οποίο αγγίζει και την πολιτική διάσταση της πρακτικής της τιτλοποίησης.