Αναγκαιότητα ύπαρξης στρατηγικού σχεδίου για την αντιμετώπιση έκτακτων συνθηκών και οικονομικών κρίσεων ως αμφίδρομη κατάσταση επιχειρήσεων και καταναλωτών

Abstract

Οι εσωτερικές πηγές ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος καλύπτουν μια τεράστια γκάμα τομέων. Τα σημαντικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα ενός οργανισμού δεν καθορίζονται αποκλειστικά από εξωτερικές συνθήκες. Οι εσωτερικές πηγές ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος ενός οργανισμού θεωρούνται βασικά στοιχεία επιτυχίας. Η έρευνα εξετάζει την τεράστια βιβλιογραφία του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Οι έννοιες των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων μέσω της σωστής δράσης διοίκησης στη διαχείριση της δομής, της διαδικασίας, της κουλτούρας και των ανθρώπων ενός οργανισμού χρησιμοποιήθηκαν για να δείξουν την εμφάνιση σημαντικών θεωριών στην ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Κατά συνέπεια, ο στόχος της αναγνώρισης ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος είναι να συνδέσει τους πόρους, τις δυνατότητες και τις βασικές ικανότητες του οργανισμού. Η Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (TQM) είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα ακρωνύμια διοίκησης από τη δεκαετία του 1980. Ως εργαλείο διαχείρισης αλλαγών, το TQM έχει γίνει καλά αποδεκτό από τους διευθυντές επειδή θεωρείται ότι παρέχει ένα «σύνολο αρχών που μπορεί να τους καθοδηγήσει σε πολυάριθμες επιλογές ή ακόμη και να κάνει την επιλογή περιττή» (Huczynski, 1993, Management Gurus: What Makes Them and How to Become One (Λονδίνο, Routledge), σελ. 289). Παρά το γεγονός ότι η διοίκηση της ποιότητας έχει αναγνωριστεί ως κρίσιμης σημασίας για την επιτυχία της εταιρείας στην άκρως ανταγωνιστική δεκαετία του 1990, η TQM δεν είναι χωρίς τους αρνητές της. Η εστίαση των ειδικών στην ποιότητα πρέπει να είναι στη βελτίωση της επίδοσης μέσω βελτιωμένων διαδικασιών. Με βάση το μοντέλο IPO (Input-Process-Output), αυτή η μελέτη θεωρεί τη Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (TQM) ως εισροή της εσωτερικής και εξωτερικής λειτουργίας ενός οργανισμού και τη μετασχηματιστική ηγεσία (TL) και την εκτελεστική ικανότητα (EA) ως μηχανισμό (Διαδικασία) να προωθήσει και να συντονίσει εσωτερικά-εξωτερικά στοιχεία για τον οργανισμό ώστε να επιτύχει το βιώσιμο ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα (SCA) (Output). Δεδομένων των διαταραχών που προέκυψαν από την πανδημία Covid-119 καθώς και της προόδου του παγκόσμιου τεχνολογικού περιβάλλοντος προς την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, υπάρχει ανάγκη για τη διερεύνηση του μέλλοντος της διοίκηση ανθρώπινων πόρων. Με βάση τα ευρήματα έρευνας, έχουν προκύψει επτά διακριτά θέματα, το καθένα με τη δυνατότητα να επηρεάσει σημαντικά τις πρακτικές HRM και, ως εκ τούτου, τη μελλοντική ανταγωνιστικότητα των οργανισμών. Αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν την υπεροχή της διοίκηση ανθρώπινων πόρων (HRM), τις αυξημένες επιρροές στον κυβερνοχώρο, την ψηφιοποίηση, το απομακρυσμένο HRM, τις δεξιότητες διασύνδεσης ανθρώπου-μηχανής, τους στρατηγικούς δεσμούς μεταξύ ανθρώπων και οργανισμών και τις ικανότητες διεπαφής ανθρώπου-τεχνολογίας. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η μελέτη πρότεινε ότι τα τμήματα HRM θα πρέπει να μεταβούν στο HR 4.0 υιοθετώντας τις τεχνολογίες της βιομηχανίας 4.0, αυξάνοντας την αυτοματοποίηση και την ψηφιοποίηση και ενισχύοντας τα συστήματα εικονικοποίησης. Αυτή η μελέτη που παρουσιάζεται εξετάζει τον αντίκτυπο των μεθόδων Διοίκηση Ολικής Ποιότητας (TQM) στην επίδοση ενός οργανισμού και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αυτός ο σχεδιασμός της μελέτης έχει ποσοτικό χαρακτήρα. Τα δεδομένα ελήφθησαν μέσω ερωτηματολογίου. Οι μονάδες ανάλυσης είναι η αλιεία μεγάλου και μεσαίου μεγέθους. Οι ερωτηθέντες αυτής της μελέτης είναι οι διευθυντές αλιευτικών επιχειρήσεων. Η έρευνα χρησιμοποίησε πρωτογενή δεδομένα που συλλέχθηκαν με ερωτηματολόγιο. Η επαρχία Νότιας Σουλαουέζι της Ινδονησίας είχε πληθυσμό 66 αλιευτικές επιχειρήσεις. Η μελέτη χρησιμοποιεί τυχαία δειγματοληψία. Επιστράφηκαν ως τελικό δείγμα 55 πλήρεις έρευνες. Μετά από έρευνα της βιβλιογραφίας, τρεις υποθέσεις αναπτύχθηκαν και δοκιμάστηκαν χρησιμοποιώντας την Ανάλυση Διαδρομών στο SPSS 18.00. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι οι τεχνικές TQM έχουν ευνοϊκό και σημαντικό αντίκτυπο τόσο στην οργανωτική επίδοση όσο και στο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έχει ευνοϊκό και σημαντικό αντίκτυπο στην επιτυχία μιας επιχείρησης. Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα επηρεάζει την επίδοση του οργανισμού περισσότερο από τις διαδικασίες TQM.