Μέθοδοι μείωσης ή αντιμετώπισης διαταραχών στις αλυσίδες εφοδιασμού

Abstract

Καθώς η παγκοσμιοποίηση παραμένει σε υψηλά επίπεδα, οι επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται ότι η εφοδιαστική αλυσίδα, που πολλές φορές αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημά τους, έχει αποκτήσει πολλές ευπάθειες. Οι ευπάθειες προέρχονται από ποικίλες πηγές, όπως το μεγάλο μήκος των εφοδιαστικών αλυσίδων, η έλλειψη ορατότητας, τις οικονομικές και γεωπολιτικές διαταραχές, τις φυσικές καταστροφές και άλλους λόγους που δεν μπορούν εύκολα να προβλεφθούν. Ωστόσο, το γενεσιουργό αίτιο είναι η πολυπλοκότητα που έχουν αποκτήσει πλέον οι εφοδιαστικές αλυσίδες. Οι διαχειριστές, πλέον, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τις ανωτέρω ευπάθειες, βιώνοντας ολοένα και περισσότερες διαταραχές που θέτουν σε κίνδυνο της επιχειρήσεις τους. Συνεπώς λαμβάνουν μέτρα που σχετίζονται με τη διαχείριση των κινδύνων ώστε να αυξήσουν την ανθεκτικότητα, την στιβαρότητα και την ευρωστία των εφοδιαστικών αλυσίδων μετατοπίζοντας την έως τώρα στρατηγική λιτών πρακτικών just-in-time σε ένα μίγμα πιο σύνθετων στρατηγικών just-in-time και just-in-case. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να μελετηθούν οι βέλτιστες στρατηγικές σε θεωρητικό επίπεδο και να αποτελέσουν έναν συνοπτικό οδηγό στις επιχειρήσεις για μελλοντική αναθεώρηση των πρακτικών που εφαρμόζουν.