Καθολική αντιστάθμιση συναλλαγματικού κινδύνου μέσω κοινών παραγόντων κινδύνου

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζουμε την συναλλαγματική έκθεση από την οπτική ενός λογιστή. Η εύρεση της καταλληλότερης μεθόδου προκειμένου να μεταφραστούν τα ξένα περιουσιακά στοιχεία και οι υποχρεώσεις μίας επιχείρησης σε αξία εγχώριου νομίσματος, είναι κρίσιμης σημασίας για τους λογιστές. Αρχικά, αναλύουμε τι ακριβώς ορίζουμε ως «κίνδυνο», πώς τον διαχειρίζονται οι επιχειρήσεις και ποιες κατηγορίες κινδύνου υπάρχουν, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον συναλλαγματικό κίνδυνο. Εξηγούμε τι είναι η Αγορά Ξένου Συναλλάγματος (FOREX), πώς λειτουργεί και αναφέρουμε τις τέσσερις βασικές τεχνικές μετάφρασης, Τρέχουσα – Μη τρέχουσα μέθοδος, Νομισματική – Μη νομισματική, Μέθοδος Τρέχουσας Ισοτιμίας και Χρονική Μέθοδος. Χρησιμοποιώντας μία εταιρεία ως παράδειγμα, αναλύουμε τις κλασσικές διαθέσιμες μεθόδους αντιστάθμισης, πώς μπορεί να διαχειριστεί ένας λογιστής την έκθεση μετάφρασης και αναφερόμαστε επίσης σε ένα δυναμικό μοντέλο αντιστάθμισης που αναπτύχθηκε από τους Wei Opie and Steven J. RIddiough.