Τηλεργασία και άγχος : η επίδραση της φυσικής δραστηριότητας

Abstract

Κατά την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού (COVID-19), υιοθετήθηκε το εργασιακό μοντέλο της τηλεργασίας από πολλές εταιρείες παγκοσμίως, οι οποίες κλήθηκαν να προσαρμοστούν σε μία νέα πραγματικότητα. Μετά το πέρας της πανδημίας οι συνθήκες στους εργασιακούς χώρους δεν προβλέπονται ίδιες με πριν, με την παρούσα κατάσταση να αποτελεί προετοιμασία για ένα νέο μελλοντικό μοντέλο εργασίας. Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η σχέση τηλεργασίας και άγχους των εργαζομένων, ο διαθέσιμος χρόνος για φυσική δραστηριότητα και η επίδραση του αθλητισμού στη ψυχολογία αλλά και στην εργασιακή τους απόδοση. Σκοπός της εργασίας είναι να αναδείξει την ανάγκη για τη δημιουργία ενός σύγχρονου μοντέλου εργασίας στον ελλαδικό χώρο που θα εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους. Πιο συγκεκριμένα, προτείνεται ένα μοντέλο εργασίας, το οποίο δύναται να τροποποιηθεί ποικιλοτρόπως κατά την υιοθέτηση του από εταιρείες, και επιχειρεί να αυξήσει την εργασιακή επίδοση των εργαζομένων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ανάγκες τους για φυσική δραστηριότητα. Επίσης παρουσιάζονται διάφορες συνθήκες της τηλεργασίας που αυξάνουν το εργασιακό άγχος των υπαλλήλων και σε ποιο βαθμό, καθώς και πρακτικές που μπορούν να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι και οι εταιρείες για να ενισχύσουν την απόδοσή τους. Η μεθοδολογία που επιλέχθηκε για τη διεκπεραίωση της έρευνας είναι η συλλογή και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων ενός ερωτηματολογίου, το οποίο διανεμήθηκε σε πάνω από 200 εργαζόμενους που εργάζονταν σε επιχειρήσεις που εδρεύουν στην Αττική κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα αποτελέσματα που εκμαιεύθηκαν παρουσιάζουν σημαντική θετική στατιστικά συσχέτιση του εργασιακού άγχους με την τηλεργασία και σημαντικά αρνητική του εργασιακού άγχους με τη φυσική δραστηριότητα. Τέλος, αναφέρονται περιορισμοί της μελέτης, προτείνονται κατευθύνσεις για μελλοντική έρευνα και μέθοδοι πρακτικής των συμπερασμάτων.