On the efficient portfolio of cryptocurrencies' values

Abstract

Σε αυτή τη διατριβή, εξετάζουμε τα πιθανά οφέλη της διαφοροποίησης και την κατανομή βαρών (σταθμών) για την βελτιστοποίηση χαρτοφυλακίου κρυπτονομισμάτων. Συγκεκριμένα, δημιουργήθηκαν δύο χαρτοφυλάκια. Το πρώτο αποτελείται, αποκλειστικά, από τα πέντε πιο δημοφιλή κρυπτονομίσματα (Bitcoin, Ethereum, Litecoin, Ripple, Monero), τα οποία οδήγησαν σε υψηλό κίνδυνο λόγω της υψηλής μεταβλητότητας στις τιμές κλεισίματος. Το δεύτερο χαρτοφυλάκιο (μικτό) αποτελείται από το δείκτη αγοράς S&P500 και τα τέσσερα κρυπτονομίσματα (Bitcoin, Ethereum, Litecoin, & Ripple). Αυτό έδειξε χαμηλότερα επίπεδα κινδύνου μέσω της διαφοροποίησης. Οι αποδόσεις ήταν ελαφρώς παρόμοιες και για τα δύο χαρτοφυλάκια. Τα μοντέλα στρατηγικής που εφαρμόστηκαν στην εργασία ήταν τα ακόλουθα: α) το μοντέλο Naïve (κανόνας 1/N, ίσα σταθμά), β) το μοντέλο ελαχίστου κινδύνου, γ) το μοντέλο εφαπτομενικότητας (μεγιστοποίηση της αναλογίας Sharpe, με μηδενικό κίνδυνο) και δ) το μοντέλο της μέγιστης χρησιμότητας. Και τα δύο χαρτοφυλάκια εξετάστηκαν με δύο Rolling Windows το καθένα, για 100 ημέρες και για 252 ημέρες. Επιπλέον, εφαρμόστηκε ο περιορισμός της θέσης αγοράς (μόνο), τα σταθμά παραμένουν θετικά σε όλη τη διάρκεια της εξέτασης, (χωρίς άδεια πώλησης). Τέλος, δεν εφαρμόστηκαν προμήθειες και έξοδα σε κανένα από τα δύο χαρτοφυλάκια. Συμπερασματικά, το μικτό χαρτοφυλάκιο παρουσίασε καλύτερα αποτελέσματα μέσω της διαφοροποίησης.