The effect of macroprudential policies on bank risk: the case of eurozone banks

Abstract

Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία πραγματεύεται την αποτελεσματικότητα της μακροπροληπτικής πολιτικής πάνω στον κίνδυνο των τραπεζών που εδρεύουν σε κράτη- μέλη της Ευρωζώνης. Η μακροπροληπτική πολιτική μελετάται με δύο τρόπους. Πρώτον, ως ένας συγκεντρωτικός δείκτης που περιλαμβάνει τον αριθμό των εν λόγω πολιτικών που ασκούνται σε μια χώρα κατά τη διάρκεια ενός έτους . Δεύτερον, οι μακροπροληπτικές πολιτικές χωρίζονται σε δυο κατηγορίες ( σε μέτρα που στοχεύουν στον δανειζόμενο και σε μέτρα που στοχεύουν στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα) και μελετάται ποια από τις δυο κατηγορίες έχει μεγαλύτερη επίδραση στον τραπεζικό κίνδυνο. Επίσης, η επικινδυνότητα των τραπεζικών ιδρυμάτων εξετάζεται υπό το πρίσμα των μεταβλητών τύπου CAMELS. Η εμπειρική ανάλυση γίνεται σε επίπεδο τράπεζας και η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται είναι πάνελ OLS. Το δείγμα αποτελείται από 41 εμπορικές, αποταμιευτικές και συνεταιριστικές τράπεζες που βρίσκονται στην Ευρωζώνη για την περίοδο 2011-2017. Το κύριο εύρημα της εργασίας είναι ότι η χρήση μακροπροληπτικών εργαλείων μπορεί να μειώσει την έκθεση των τραπεζών στον συνολικό κίνδυνο και να βελτιώσει την χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Τέλος, η αποτελεσματικότητα των εν λόγω εργαλείων ενισχύεται όταν η τράπεζα βρίσκεται σε μια χώρα που η αγορά αξιολογεί ως ασφαλή.