Έκταση του οικονομικού εγκλήματος και διαφθοράς στο δημόσιο τομέα και οι συνέπειές τους στην οικονομία

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εκτενής παρουσίαση όλου του εύρους του οικονομικού εγκλήματος και της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα. Παράλληλα, στόχος είναι το να δειχτούν οι βλαβερές συνέπειες των φαινομένων αυτών στην οικονομία, μέσα από την διάβρωση του κοινωνικού ιστού που αυτά προκαλούν. Για να συμβεί αυτό, λαμβάνει χώρα μια λεπτομερής παράθεση των εννοιών των φαινομένων αυτών, η οποία συμπληρώνεται από την παρουσίαση των εμπεριστατωμένων μελετών διαφόρων σημαντικών διεθνών οργανισμών για το συγκεκριμένο θέμα. Έτσι, καταρχάς αναφορικά με την έννοια του οικονομικού εγκλήματος, ένας ορισμός του φαινομένου αυτού θα μπορούσε να είναι ο εξής: «το έγκλημα που αναφέρεται στην ιδιοκτησία και εμπεριέχει την παράνομη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας της περιουσίας που ανήκει σε ένα φυσικό πρόσωπο, σε ένα άλλο, για ίδιον όφελος». Από την άλλη πλευρά, η έννοια της διαφθοράς αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών που γίνεται αντιληπτό διαφορετικά σε διάφορες κοινωνίες και εποχές και επηρεάζεται από την κουλτούρα, πλέον διαδεδομένος δείκτης είναι ο Δείκτης Αντίληψης για την διαφθορά (Corruption Perceptions Index, CPI). Ο δείκτης αυτός εκδίδεται ετησίως για 177 κράτη από την Μη Κυβερνητική Οργάνωση « Διεθνή Διαφάνεια» και βαθμολογεί τις χώρες στην κλίμακα 1-10. Χαρακτηρίζεται ως «ο δείκτης των δεικτών», καθώς προκύπτει ως το αποτέλεσμα 13 αυτόνομων ερευνών, οι οποίες στο σύνολο τους συνθέτουν αλληλοδραστικά το φαινόμενο της διαφθοράς. Σημειώνεται ότι στον συγκεκριμένο δείκτη η Ελλάδα βρίσκονταν στην 58η θέση για το 2016 τα ήθη, τα έθιμα και τον πολιτισμό κάθε κοινωνίας. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το κόστος για την ελληνική οικονομία υπολογίζεται σε περίπου τρία δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Για τον λόγο αυτό, τα τελευταία χρόνια έχει λάβει χώρα μια προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς, μέσα από την δημιουργία δράσεων και την ίδρυση φορέων με σκοπό αυτό. Σημειώνεται ότι αυτήν την στιγμή, υπάρχουν και λειτουργούν μέσα στην ελληνική δημόσια διοίκηση τέσσερις Ειδικές Υπηρεσίες (Εσωτερικών Υποθέσεων) Για Την Καταπολέμηση Της Διαφθοράς, δεκαπέντε Αυτοτελή Ελεγκτικά Σώματα Για Την Καταπολέμηση Της Διαφθοράς Και τρεις ανεξάρτητες αρχές με συνταγματική κατοχύρωση. Ωστόσο, προκειμένου η κατάσταση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία να παρουσιάσει διαρκή και σημαντική πρόοδο, θα πρέπει να συνεχιστούν οι προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων, παράλληλα με την δημιουργία ηθικής συνείδησης των πολιτών ενάντια στην διαφθορά.