Παρακίνηση εργαζομένων σε περιόδους οικονομικής κρίσης: τρόποι, μέσα & αποτελέσματα

Abstract

Τα δεδομένα των τελευταίων ετών σε ότι αφορά την οικονομική κατάσταση της χώρας με αποκορύφωμα την οικονομική κρίση, σημάδι της εποχής που διανύουμε, έχουν άμεση επίδραση στα εργασιακά δεδομένα των υπαλλήλων είτε πρόκειται για τον ιδιωτικό είτε για τον δημόσιο τομέα. Οι εργασιακές σχέσεις αλλά και δομές των οργανισμών έχουν επηρεαστεί σημαντικά με κύριο χαρακτηριστικό την επαγγελματική ανασφάλεια, την αβεβαιότητα αλλά και την ασφυκτική πίεση που νιώθουν οι εργαζόμενοι σε μια προσπάθεια να επιτύχουν « φιλόδοξους» ,στόχους μένοντας παραγωγικοί. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το εργατικό δυναμικό γίνεται ευμετάβλητο και εμφανίζει σημάδια «κόπωσης» ή «απογοήτευσης» με αποτέλεσμα οι Διοικήσεις να πρέπει άμεσα να ενεργήσουν με κατάλληλα κίνητρα διατηρώντας έτσι υψηλό το ηθικό των εργαζομένων τους. Η ικανοποίηση των εργατικού δυναμικού είναι πιθανό να προκύψει από υλικά αλλά και ηθικά μέσα επιβράβευσης. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχει ιδιαίτερη αξία για τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς , ίσως τώρα πιο πολύ από ποτέ, είναι να «ανακαλύψουν» τι πραγματικά παρακινεί τους εργαζομένους τους και στα όρια του εφικτού να προσπαθήσουν για αυτό. Το παραπάνω εγχείρημα καθίσταται ακόμα δυσκολότερο λόγω των «χαλεπών» καιρών που διανύουμε με τις επιχειρήσεις λόγω πτώσης τζίρου, μείωσης κόστους να μην είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να αποδώσουν στο προσωπικό τους χρηματικές επιβραβεύσεις απόδοσης. Ωστόσο ένα αρκετά ικανοποιημένο ανθρώπινο δυναμικό, που εν μέρει «αυτό-παρακινείται» και λειτουργεί για τα συμφέροντα της εταιρείας νιώθοντας μέρος της « μεγάλης εικόνας», αποτελεί ένα είδος εγγύησης για την εταιρεία και για τα θετικά αποτελέσματα που η ίδια έχει θέσει. Αποτελεί το απαραίτητο «κλειδί» της επιτυχίας διαχρονικά καθώς έχει αφομοιώσει τη στρατηγική και τους στόχους της εταιρείας, ενώ είναι διατεθειμένο να παρέχει την πλήρη στήριξή του σε αυτή. Η δέσμευση και η εσωτερική παρακίνηση , λοιπόν, των εργαζομένων αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για τους οργανισμούς στην προσπάθεια τους να αντεπεξέλθουν στο ευμετάβλητο περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται. Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα κάνουμε μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε τις εργασιακές σχέσεις και να διερευνήσουμε την συσχέτιση τους με έννοιες όπως η παρακίνηση σε συνδυασμό με παράγοντες (δημογραφικούς ή ψυχογραφικούς) .Πιο συγκεκριμένα θα πραγματευτούμε έννοιες ουσιαστικές όπως οι στόχοι των εργαζομένων, οι αμοιβές, οι παροχές αλλά και η σημασία που μπορεί να διαδραματίζουν οι παραπάνω παράγοντες στην συνολική παρακίνηση που απορρέει από τους ίδιους τους εργαζομένους και τελικά βοηθά την εκάστοτε εταιρεία. Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε τις θεωρήσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας, στον τραπεζικό κλάδο μέσω ποσοτικής έρευνας που πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2018 με τη συμμετοχή 196 εργαζόμενων διαφόρων ηλικιών, οργανικών θέσεων, ιεραρχίας και μορφωτικού επίπεδου. Συμπεράναμε ότι η γενική παρακίνηση είναι υψηλότερη σε μεσαία και υψηλά στελέχη και συνδέεται με τον ίδιο τρόπο με το μορφωτικό επίπεδο των εργαζομένων.