H απόδοση των αγοραστών και εξαγοραζόμενων εταιριών στις λεγόμενες «μεγάλες συμφωνίες Σ&Ε» (mega - merger M&A deals) στην αγορά των ΗΠΑ

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζονται οι μέσες σωρευτικές μη-κανονικές αποδόσεις των αγοραστριών εταιρειών στην αγορά των ΗΠΑ, εστιάζοντας στις λεγόμενες μεγάλες συμφωνίες Συγχωνεύσεων και Εξαγορών εντός Η.Π.Α., για την περίοδο 1990-2017. Σκοπός της έρευνάς μας είναι, να διερευνήσουμε εάν υπάρχει διαφορά στις αποδόσεις αυτές πριν και μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, καθώς και που οφείλεται αυτή. Πιο αναλυτικά, χρησιμοποιούμε τη μεθοδολογία ανάλυσης επιχειρηματικών γεγονότων για τον υπολογισμό των μη-κανονικών αποδόσεων γύρω από τη βραχυπρόθεσμη περίοδο ανακοίνωσης, με τη χρήση του υποδείγματος του Δείκτη Αγοράς (Μarket Μodel), για ένα τελικό δείγμα 1.146 ολοκληρωμένων συμφωνιών στην αγορά των ΗΠΑ. Προκειμένου να βρούμε τους παράγοντες που καθορίζουν τις αποδόσεις, χρησιμοποιούμε μια σειρά από μεταβλητές, οι οποίες εκτός από το μέγεθος της συμφωνίας (μεγάλες συμφωνίες >500 εκατ.$ ή όχι), είναι η μέθοδος πληρωμής του τιμήματος της εξαγοράς, το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρίας-στόχου (εισηγμένη/ιδιωτική εταιρία) και το σημαντικότερο η χρονική περίοδος, καθώς και εάν η συναλλαγή Σ&Ε είναι μεταξύ επιχειρήσεων που βρίσκονται στον ίδιο κλάδο ή όχι. Τα ευρήματα στην πλειονότητά τους από το πρώτο μέρος της μονο-μεταβλητής ανάλυσής μας επιβεβαιώνουν τις σημαντικά υψηλότερες αθροιστικές μέσες μη-κανονικές αποδόσεις των Mega deals μετά την κρίση, τις υψηλότερες αποδόσεις των εισηγμένων (public) επιχειρήσεων μετά την κρίση, ενώ τέλος οι μέσες μη-κανονικές και αθροιστικές μέσες μη-κανονικές αποδόσεις για τις Σ&Ε που πραγματοποιήθηκαν με μετρητά, όπου οι αθροιστικές μέσες μη-κανονικές αποδόσεις (CAARs) μετά το 2009, είναι υψηλότερες από την πρώτη υπο-περίοδο. Τα συμπεράσματα αυτά είναι βασικά σε συμφωνία με τη μελέτη των Alexandridis et al. (2017) που τα δικαιολόγησε επί τη βάσει του επιχειρήματος ότι τόσο οι επενδυτές όσο και οι διοικήσεις των επιχειρήσεων στην περίοδο μετά το 2008 έκαναν καλύτερη και προσεκτικότερη διαχείριση των Σ&Ε που πραγματοποίησαν και ειδικά των μεγάλων συμφωνιών. Ωστόσο, η σημαντικότητα των παραγόντων αυτών δεν επιβεβαιώνεται από το δεύτερο μέρος της πολυμεταβλητής ανάλυσής μας, που είναι η ανάλυση παλινδρόμησης.