Ταξινόμηση ουρών συναρτήσεων κατανομών πιθανότητας

Abstract

Μεθοδολογίες εισάγονται για τον έλεγχο υπόθεσης σε σχέση με τη βαρύτητα της ουράς κατανομής βασισμένες στα αποτελέσματα του Rojo (1996). Χρησιμοποιείται η ασυμπτωτική συμπεριφορά της διαφοράς ακραίων τιμών και τα τεστ αποδεικνύονται θεωρητικά συνεπή και έχοντα υψηλά επίπεδα ισχύος ανά σημείο σύμφωνα με τους Lehmann (2005) και Lehmann and Loh (1990). Τα αποτελέσματα προσομοίωσης υποδεικνύουν, ότι το καινούριο στατιστικό τεστ παρουσιάζει μέτριο έλεγχο της πιθανότητας του σφάλματος τύπου Ι και έχει επαρκείς ιδιότητες ισχύος για συγκεκριμένα μεγέθη δείγματος. Γίνεται σύγκριση με το Bryson τεστ (1974) και αποδεικνύεται, ότι το Bryson τεστ δεν είναι πάντοτε ικανό να ελέγξει το σφάλμα τύπου Ι. Εξετάζονται επίσης τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του τεστ μέσω της δημιουργίας υποδειγμάτων, και φαίνεται ότι η ισχύς εν γένει βελτιώνεται μέσω αυτής της λογικής. Η μεθοδολογία εφαρμόζεται και σε συγκεκριμένο σύνολο δεδομένων.