Κόστη και οφέλη από την εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων ασφαλείας ISM και SOLAS

Abstract

Η ναυτιλία αποτελεί τον πιο ανεπτυγμένο οικονομικά τομέα σε παγκόσμια κλίμακα και χαρακτηρίζεται από ισχυρό ανταγωνισμό καθώς και πολυπλοκότητα, κυρίως λόγω της φύσης της δραστηριότητας των ναυτιλιακών εταιρειών. Ο διεθνής χαρακτήρας της ναυτιλίας, έχει συμβάλει στην υιοθέτηση κανόνων και συμβάσων από Διεθνείς Οργανισμούς για την καλύτερη λειτουργία αυτής και τη βελτίωσή της. Η πρώτη προσπάθεια διεθνούς κανονιστικής ρύθμισης θεμάτων ναυτικής ασφάλειας έλαβε χώρα το 1914 με τη υιοθέτηση της Διεθνούς Σύμβασης για την Ασφάλεια της Ανθρώπινης Ζωής στη θάλασσα (SOLAS) με σκοπό την βελτίωση της ασφάλειας των πλοίων. Η Διεθνής Σύμβαση SOLAS 74 καλύπτει πολλές πλευρές της ασφάλειας του πλοίου συμπεριλαμβανομένων του εξοπλισμού του, τα μέτρα πυρασφάλειας, τη μεταφορά των φορτίων μέχρι και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Ο Διεθνής Κώδικας Διαχείρισης της Ασφάλειας (ISM Code), έχει καθιερωθεί για να περιορίσει την εμφάνιση του ανθρώπινου λάθους, δημιουργώντας μια οργανωτική κουλτούρα για την ναυτιλία με προσανατολισμό στην ασφάλεια. Η βασική ιδέα του Κώδικα ISM είναι ότι οι εταιρείες πρέπει να βρίσκονται σε μια συνεχή διαδικασία συνεχούς βελτίωσης της ασφάλειας με ταυτόχρονη την δέσμευση της ανώτατης διοίκησης για την εφαρμογή αυτής της κουλτούρας. Στην παρούσα εργασία θα αναφερθούμε αναλυτικά στο θέμα της ασφάλειας στη θάλασσα καθώς και στον τρόπο εφαρμογής των παραπάνω κανόνων και συμβάσεων. Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτή την διαδικασία έχει ο ανθρώπινος παράγοντας. Συγκεκριμένα, θα αναλυθούν, όλα τα κόστη και τα οφέλη από την πρακτική εφαρμογή και τους μηχανισμούς, που εφαρμόζονται στον πλοιοκτήτη και τη ναυτιλιακή εταιρεία για την ασφαλή πλοήγηση στις θάλασσες αλλά και την ταυτόχρονη προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.