Βέλτιστες πολιτικές οικονομικής αντασφάλισης. Πώς οι εταιρίες αντισταθμίζουν τους κινδύνους τους?

Abstract

Στην εργασία αυτή θα μελετήσουμε τρόπους αντιστάθμισης κινδύνων από μεγάλες εταιρίες και επιχειρήσεις, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο αντισταθμίζουν τους κινδύνους αυτούς. Αν και τα τελευταία χρόνια οι μελέτες διαφόρων επιστημόνων έχουν εξηγήσει γιατί οι εταιρίες πρέπει να αντισταθμίζουν τους κινδύνους τους, παρ' όλα τ΄ αύτα δεν έχουν πλήρως μελετηθεί οι τρόποι με τους οποίους αντισταθμίζουν τους κινδύνους αυτούς. Υποθέτουμε ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να βιώσουν δαπανηρές φυσικές καταστάσεις και γι' αυτό το λόγο χρησιμοποιούν κατάλληλα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα τύπου "vanilla" ή εξωτικά παράγωγα με στόχο την επίτευξη βέλτιστων στρατηγικών αντιστάθμισης κινδύνων. Ιδιαίτερα, τα παράγωγα αυτά χρησιμοποιούνται γενικά από εταιρίες που θέλουν να μεγιστοποιήσουν την αξία τους και αντιμετωπίζουν τόσο αντισταθμιζόμενους τιμολογιακούς κινδύνους όσο και μη - αντισταθμιζόμενους ποσοτικούς κινδύνους. Τα προσαρμοσμένα εξωτικά παράγωγα τυπικά είναι καλύτερα από τα συμβόλαια τύπου "vanilla" όταν η συσχέτιση μεταξύ τιμών και ποσότητας είναι μεγάλη και όταν οι ποσοτικοί κίνδυνοι είναι σημαντικά μεγαλύτεροι από τους κινδύνους τιμών. Τέλος, θα παρουσιάσουμε εφαρμογή του παραπάνω μοντέλου δίνοντας κατάλληλα παραδείγματα.