Φορολογικά εγκλήματα

Abstract

Είναι γενική η αίσθηση, τα τελευταία χρόνια, ότι η φορολογική – οικονομική εγκληματικότητα στην Ελλάδα έχει συχνά μία καθαρά ωφελιμιστική κατεύθυνση, με κύριο κίνητρο την επίτευξη οικονομικού οφέλους. Με βάση το παραπάνω δεδομένο, δεν απέχει κανείς πολύ από την πραγματικότητα εάν υποστηρίξει ότι τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα το οικονομικό έγκλημα έχει αρχίσει να προσλαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις με επακόλουθο να καθίσταται αναγκαία η αντιμετώπιση με δραστικότερο τρόπο τουλάχιστον εκείνων των οικονομικών εγκλημάτων, που πλήττουν σοβαρά την καλή λειτουργία της οικονομίας της ή σημαντικά λειτουργικών κλάδων και θεσμών της, αφού μία παραμέληση αυτού του στόχου θα δημιουργούσε προβλήματα όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στο αίσθημα ασφάλειας του κοινού και στην εμπιστοσύνη αυτού προς τη λειτουργία ενός υγιούς κράτους δικαίου, χωρίς διακρίσεις υπέρ ορισμένων κοινωνικών ομάδων και εις βάρος άλλων. Προς την κατεύθυνση αυτή, τα τελευταία χρόνια η Πολιτεία έχει αποδοθεί σε ένα επίμονο και επίπονο αγώνα να θέσει τα φορολογικά εγκλήματα υπό έλεγχο, κυρίως μάλιστα όταν η έκταση και η απαξία τους δημιουργούν ευρύτερα προβλήματα για το κοινωνικό σύνολο, και εφόσον η καταπολέμησή τους δεν συνεπάγεται δυσάρεστες κοινωνικοοικονομικές παρενέργειες (π.χ. κλείσιμο της επιχείρησης ή ασφυξία των οικονομικών συναλλαγών). Έχοντας, λοιπόν, σαν γνώμονα τις παραπάνω παρατηρήσεις οι οποίες επαληθεύονται από πλήθος αποφάσεων των Δικαστηρίων της χώρας μας αλλά και από σωρεία εγκληματολογικών ερευνών, αντικείμενο της ανά χείρας εργασίας αποτελεί η παρουσίαση του νομοθετικού καθεστώτος που διέπει το φαινόμενο της φορολογικής παραβατικότητας στη χώρα μας.