Η χρήση και το θεσμικό πλαίσιο του ηλεκτρονικού εμπορίου στις τουριστικές επιχειρήσεις

Abstract

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η εκ βαθέων διερεύνηση των εννοιών του ηλεκτρονικού εμπορίου και της τουριστικής βιομηχανίας καθώς και το θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει και προστατεύει τους εμπλεκόμενους της παραπάνω σχέσης. Για να γίνει κατανοητή λοιπόν αυτή η σχέση, θεωρήθηκε αναγκαία η εκτενέστερη αναφορά σε καθεμιά έννοια ξεχωριστά. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στον ορισμό που έχει δοθεί σχετικά με το ηλεκτρονικό εμπόριο καθώς και στη διαχρονική του εξέλιξη τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στον ελλαδικό χώρο. Αναλύονται οι μορφές τις οποίες μπορεί να πάρει το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι οποίες εξαρτώνται από τα εμπλεκόμενα μέρη και είναι : α) Επιχείρηση προς Επιχείρηση ( B2B), β) Επιχείρηση προς Καταναλωτή ( B2C ), γ) Καταναλωτή προς Καταναλωτή ( C2C ), δ) Δημόσιοι φορείς προς το κοινό ( B2G και C2G ). Στη συνέχεια, για να υπάρχει μια «σφαιρική» εικόνα γύρω από την έννοια του ηλεκτρονικού εμπορίου αναφέρθηκαν τόσο τα πλεονεκτήματα όσο και τα μειονεκτήματά του. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά την ανάπτυξη και την εξέλιξη του τουριστικού φαινομένου και των τουριστικών επιχειρήσεων. Αρχικά γίνεται μια εννοιολογική προσέγγιση του τουριστικού φαινομένου και αναφορά στη διαχρονική του εξέλιξη. Δε θα μπορούσε να παραληφθεί ο τουρισμός στην Ελλάδα, ο οποίος με βάση τη διαχρονική του πορεία και τα στατιστικά στοιχεία αποτελεί πυλώνα της ελληνικής οικονομίας. Στην προσπάθεια κατανόησης του τουριστικού φαινομένου αναλύονται τα χαρακτηριστικά του τουριστικού προϊόντος, η τουριστική προσφορά και η τουριστική ζήτηση και κάποιες επιπτώσεις του. Τέλος, γίνεται μια εισαγωγή στον ορισμό και στη σύσταση της τουριστικής βιομηχανίας καθώς και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή τουριστική βιομηχανία. Στη συνέχεια, το τρίτο κεφάλαιο έχει ως περιεχόμενο τη χρήση του ηλεκτρονικού εμπορίου στις τουριστικές επιχειρήσεις. Λόγω του μεγάλου αριθμού των εφαρμογών, έγινε μια προσπάθεια αναφοράς των σημαντικότερων σχετικά με τις δυνατότητες που παρέχουν τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στους καταναλωτές. Προηγείται ωστόσο η παράθεση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων που επηρεάζουν και τα δύο αυτά μέρη. Σχετικά με τις εφαρμογές του ηλεκτρονικού εμπορίου αυτές που αναλύονται είναι οι εξής : Web 2.0, Ηλεκτρονικό Εισιτήριο ( Ε-Ticketing), Ηλεκτρονικά Ταξιδιωτικά Γραφεία ( E-Travel Agencies ), Διαδικτυακή παρουσία ( WebSite ), Εφαρμογές κινητής και ασύρματη τεχνολογίας ( m-Tourism ), Ηλεκτρονική Διαχείριση Σχέσεων Πελατείας ( e-CRM ), Ηλεκτρονικές προμήθειες (e-Procurement), Ηλεκτρονικά Συστήματα Διαχείρισης Και Μάρκετινγκ Τουριστικών Προορισμών ( Destination Management Systems – DMS ), Παγκόσμια συστήματα διανομής ( Global Distribution Systems – GDS ). Στο τελευταίο κεφάλαιο αυτής της εργασίας, γίνεται αναφορά στο θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη σχέση ηλεκτρονικού εμπορίου και τουριστικών επιχειρήσεων. Για να αποφευχθεί η σύγχυση, δεδομένου ότι πρόκειται για διακριτούς κλάδους, παρουσιάστηκε το νομικό πλαίσιο ξεχωριστά για κάθε τομέα. Σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο του ηλεκτρονικού εμπορίου αναλύθηκαν οι συμβάσεις B2B και B2C, η ονοματοδοσία στο Διαδίκτυο ( Domain Names ), η ηλεκτρονική/ ψηφιακή υπογραφή, τα δικαιώματα καταναλωτών στις συμβάσεις πωλήσεων καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών από απόσταση και η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Τέλος, στο θεσμικό πλαίσιο των τουριστικών επιχειρήσεων συμπεριλαμβάνονται η διαδικασία χορήγησης ειδικού σήματος λειτουργίας, η διαδικασία κατάταξης τουριστικών καταλυμάτων, η ελεγκτική διαδικασία – κυρώσεις, η προστασία του καταναλωτή στα πλαίσια του τουρισμού, η χρονομεριστική μίσθωση (Time-Sharing), τα οργανωμένα ταξίδια και οι ξενοδοχειακές συμβάσεις.