Πολιτικές ενίσχυσης του ευρωπαϊκού ναυτιλιακού πλέγματος : οι περιπτώσεις της Νορβηγίας και της Ελλάδας

Abstract

Η ναυτιλιακή βιομηχανία ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού, γεγονός που της επιτρέπει να εξελίσσεται δυναμικά. Σε αυτή τη βάση, η δημιουργία πλεγμάτων (maritime clusters) θεωρήθηκε εξ’ αρχής ένας τρόπος αντιμετώπισης της δεδομένης κατάστασης, καθώς κύρια χαρακτηριστικά αυτών, όπως η γεωγραφική συγκέντρωση, ενθάρρυναν την ανάπτυξη καινοτομικής δραστηριότητας και, κατά συνέπεια, της ανταγωνιστικότητας, τόσο του cluster όσο και ολόκληρης της περιοχής ή της χώρας που δραστηριοποιείται. Η υιοθέτηση του συγκεκριμένου τρόπου οργάνωσης, δημιούργησε την ανάγκη της θέσπισης πολιτικών και ρυθμιστικών πλαισίων, σε κοινοτικό και εθνικό επίπεδο, με βασικό στόχο την προστασία των κλάδων των ναυτιλιακών πλεγμάτων και την δραστηριότητα του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό κανόνες που προάγουν την εξέλιξη της ναυτιλίας με ασφάλεια, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον. Αδιαμφισβήτητη είναι και η συνεισφορά των ναυτιλιακών clusters στις οικονομίες των χωρών, και κατ’ επέκταση της Ευρώπης, γεγονός που αντικατοπτρίζεται και στις επιμέρους περιπτώσεις των ναυτιλιακών πλεγμάτων της Νορβηγίας και της Ελλάδας.