Η παρακίνηση του ανθρωπίνου δυναμικού ως εργαλείο στη διοίκηση αλλαγών στις σύγχρονες επιχειρήσεις: μελέτη περίπτωσης ΕΛΑΪΣ UNILEVER HELLAS

Abstract

Εντός του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος, οργανισμοί και επιχειρήσεις βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση δυνητικών περιοχών ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Στην βάση του ότι ο ανταγωνισμός πλέον είναι παγκόσμιος και συνεχώς εντονότερος, η παραπάνω διάσταση λαμβάνει βαρύνουσα σημασία στην σημερινή επιχειρησιακή πραγματικότητα. Στο παραπάνω πλαίσιο, τέτοιου είδους περιοχές ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος εντοπίζονται συχνά σε διαρκή οργανωσιακές αλλαγές, είτε υπό την μορφή εξαγορών- συγχωνεύσεων, είτε υπό τον εξορθολογισμό των υφισταμένων δομών, υπέρ αποδοτικότερων και αποτελεσματικότερων καταστάσεων. Άμεση απόρροια της προαναφερθείσας πραγματικότητας είναι συλλογισμοί σχετικοί με την ομαλή εφαρμογή της οποιασδήποτε προσχεδιασμένης οργανωσιακής αλλαγής. Συγκεκριμένα, ζητήματα αποδοχής της αλλαγής, αντίστασης-αντίδρασης ή και εγειρόμενων συγκρουσιακών καταστάσεων, αποτελούν περιοχή έντονης συζήτησης σε πληθώρα εκφάνσεων της σύγχρονης βιβλιογραφίας. Παράλληλα, λαμβανομένης υπόψη της παραπάνω πραγματικότητας, εξαιρετική σημασία στο πλαίσιο οργανισμών και επιχειρήσεων λαμβάνουν οι μηχανισμοί παρακίνησης του ανθρώπινου παράγοντα ως μέσον αποτελεσματικής διοίκησης της αλλαγής. Η επιστράτευση των μεθόδων παρακίνησης, ως μέσον εξάλειψης οποιονδήποτε αρνητικών φαινομένων σχετικών με την αλλαγή, αποτελεί κατά συνέπεια τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης διοίκησης της αλλαγής. Η παραπάνω διάσταση, αποτελεί και τον χώρο ειδίκευσης της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Αυτή δομείται επί της ανασκόπησης των ευρημάτων της σύγχρονης έρευνας και η διασύνδεση αυτών, μέσω της μελέτης περίπτωσης της ΕΛΑΪΣ Unilever Hellas, με την σύγχρονη εμπειρία. Μέσα από την παραπάνω μελέτη επιβεβαιώνονται μία σειρά ευρημάτων, ενώ αναδεικνύονται και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες περιοχές μελλοντικής έρευνας επί των αυτών ζητημάτων.