Εμπειρικός έλεγχος του διπλού βήτα υποδείγματος αποτίμησης κεφαλαιακών στοιχείων

Abstract

Ο Harry Markowitz θεμελίωσε το 1952 τη σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου, στην υπόθεση ότι η συμπεριφορά και οι επιλογές των επενδυτών καθορίζονται από το πλαίσιο του μέσου-διακύμανσης. Εντούτοις, τόσο ο ίδιος ο Markowitz, όσο και πλήθος εμπειρικών μελετών διαπιστώνει ότι το πλαίσιο του μέσου-ημιδιακύμανσης φαίνεται να είναι αποτελεσματικότερο και πιο ρεαλιστικό για την μελέτη της συμπεριφοράς των επενδυτών, τόσο σε επίπεδο μετοχών, όσο και χαρτοφυλακίων. Η παρούσα εργασία έχει σαν σκοπό να ελέγξει την ισχύ του υποδείγματος D- CAPM, που ορίζεται στο πλαίσιο του μέσου-ημιδιακύμανσης, για ανοδικές και πτωτικές αγορές. Η εργασία βασίζεται στη μεθοδολογία του Faff (2001) για μεμονωμένες μετοχές για τις αγορές της Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας και της Ελλάδας, για την περίοδο 1993-2013. Επιπλέον, η συνολική περίοδος διαχωρίστηκε σε δύο υπο-περιόδους εξέτασης, 1993-2003 και 2004-2013. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα χαρτοφυλάκια με χαμηλούς συντελεστές beta μπορούν να οδηγήσουν σε επαρκή διαφοροποίηση και στο ότι διατηρούν σχετικά χαμηλό τον συστηματικό κίνδυνο, ακόμα σε πτωτικές περιόδους, παρά το γεγονός ότι οι συντελεστές beta δεν παραμένουν διαχρονικά σταθεροί. Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι οι επιθετικές (αμυντικές) μετοχές, παραμένουν επιθετικές (αμυντικές) ανεξαρτήτως ανόδου ή πτώσεις της αγοράς και για τις τέσσερις αγορές.