Παραμετρικά μοντέλα επιβίωσης που προκύπτουν από μεταβολές της έντασης κινδύνου και του μέσου υπολειπόμενου χρόνου ζωής

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται παραμετρικά μοντέλα επιβίωσης που προκύπτουν από μεταβολές της έντασης κινδύνου και του μέσου υπολειπόμενου χρόνου ζωής. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύεται το γνωστικό υπόβαθρο που απαιτείται για να γίνει κατανοητή η διπλωματική. Παρουσιάζονται συναρτήσεις οι οποίες περιγράφουν καταστάσεις που μελετά η Ανάλυση Επιβίωσης και αναλύονται χρήσιμες έννοιες οι οποίες στοχεύουν στην ερμηνεία τόσο της έντασης κινδύνου όσο και του μέσου υπολειπόμενου χρόνου ζωής. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται το προσθετικό μοντέλο της έντασης κινδύνου και οι συνέπειες που επιφέρει αυτό, στο μέσο υπολειπόμενο χρόνο ζωής και στη συνάρτηση επιβίωσης, σύμφωνα με αρκετές εφαρμογές γνωστών κατανομών. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το προσθετικό μοντέλο του μέσου υπολειπόμενου χρόνου ζωής και η επίπτωση που επιφέρει αυτό στην ένταση κινδύνου. Αναλύονται αρκετές στοχαστικές διατάξεις και κλάσεις γήρανσης που ικανοποιούν το μοντέλο, τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό επίπεδο. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το πολλαπλασιαστικό μοντέλο της έντασης κινδύνου και το πολλαπλασιαστικό μοντέλο του μέσου υπολειπόμενου χρόνου ζωής. Η μελέτη αυτών των δύο μοντέλων επέρχεται μέσα από το θεωρητικό υπόβαθρο που παρουσιάζεται, καθώς και από το πρακτικό μέρος που αναλύεται.