Η δημιουργία αξίας ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην εξαγορά μικρών εμπορικών σημάτων από μεγάλες επιχειρήσεις

Abstract

Η παρούσα μελέτη διερευνά τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες η εξαγορά μικρών εμπορικών σημάτων από μεγαλύτερες εταιρείες, οδηγεί σε δημιουργία αξίας για την αγοράζουσα. Ο λόγος που εστιάζει σε εξαγορές μικρών, και συνήθως αναγνωρισμένου κύρους εμπορικών σημάτων, είναι διότι μεγάλες εταιρείες, στις οποίες ανήκουν επιχειρήσεις, οι οποίες είναι συχνά ηγέτιδες στην αγορά, στην οποία απευθύνονται, προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους στην εν λόγω αγορά μέσω απόκτησης μικρότερων εμπορικών σημάτων, τα οποία έχουν μικρότερο και εξειδικευμένο target group πελατών. Επιπλέον, τέτοιου είδους εξαγορές δύναται να αποδειχθούν επωφελείς για την συνολική αξία της αγοράζουσας εταιρείας, καθώς η εξαγορά ενός μικρού εμπορικού σήματος, το οποίο έχει ήδη επιτύχει να δημιουργήσει αφοσιωμένους πελάτες, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της αξίας της εταιρείας, που πραγματοποιεί την εξαγορά. Το εννοιολογικό μοντέλο, που προτείνεται, εξετάζει τη σχέση των διαφόρων αγοραζόμενων επιχειρήσεων, με τα χαρακτηριστικά και την αποδοτικότητα των εξαγορών αυτών, όπως αυτή μπορεί να μετρηθεί από τις μη κανονικές αποδόσεις, που αποφέρουν αυτές οι εξαγορές στους μετόχους την περίοδο της πραγματοποίησης του επιχειρηματικού γεγονότος. Για αυτό το λόγο, έχουν συγκεντρωθεί, δεδομένα που αφορούν 115 εξαγορές μικρών επιχειρήσεων, από μεγαλύτερες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2000 και 2009. Η ίδια η φύση αυτών των δεδομένων αντικατοπτρίζει το πλαίσιο πάνω στο οποίο διάφοροι καθοριστικοί παράγοντες της απόδοσής μιας εξαγοράς θα πρέπει να επαληθευτούν. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι υπάρχουν τρεις βασικές δυνάμεις που επηρεάζουν την απόδοση μίας εξαγοράς. Επιδεικνύεται το πώς ο αριθμός των αποκτηθέντων υφιστάμενων εμπορικών σημάτων, τα οποία λειτουργούν κάτω από το αγοραζόμενο κυρίως εμπορικό σήμα, είναι σε ευθεία αναλογία με της μη κανονικές αποδόσεις που αποκομίζονται, πιθανότατα λόγο των αυξημένων ευκαιριών μόχλευσης που παρουσιάζονται σε τέτοιου είδους επιχειρηματικές δομές. Πρόσθετα, το γεωγραφικό πεδίο της εξαγοράς, ο τρόπος χρηματοδότησης της συμφωνίας και η σχέση μεγέθους μεταξύ των δύο εμπλεκομένων επιχειρήσεων είναι παράγοντες που επηρεάζουν τη διακύμανση στην αποδοτικότητα της εξαγοράς.