Αναπροσαρμογή περιουσιακών στοιχείων και αποτίμηση επιχειρήσεων

Abstract

Τις τελευταίες δεκαετίες έχει γίνει μια συστηματική μελέτη από ακαδημαϊκούς και ερευνητές για τη παρατήρηση της συσχέτισης πού έχουν οι αναπροσαρμογές των ενσώματων περιουσιακών στοιχείων του ενεργητικού με τη μελλοντική λειτουργική επίδοση της εταιρείας αλλά και την επίδραση που μπορεί να έχουν οι αναπροσαρμογές αυτές στην πορεία και απόδοση της μετοχής στο χρηματιστήριο. Σκοπός της παρούσης διπλωματικής εργασίας αποτελεί η εξέταση των παραπάνω μελετών κάτω από το πρίσμα της εφαρμογής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων που τέθηκαν σε ισχύει από το 2005 για τις εταιρείες που δημοσίευαν τις οικονομικές τους καταστάσεις σε χρηματιστηριακές αγορές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αρχικά μελετήθηκε η συσχέτιση της αναπροσαρμογής με τη μελλοντική κερδοφορία της επιχείρησης για περίοδο 1,2 και 3 ετών μετά την πραγματοποίηση της ανατίμηση των επενδύσεων σε ακίνητα βασιζόμενός στην εργασία των Aboody et al (1999). Από την ίδια εργασία έγινε χρήση του μοντέλου που συσχετίζει τις αναπροσαρμογές με τις μελλοντικές λειτουργικές ταμειακές ροές για περίοδο 1,2 και 3 ετών, τροποποιώντας όμως την αρχική συνάρτηση των Aboody et al. Για να εξακριβωθεί η σχέση απόδοσης μετοχής- ανακοίνωσης αναπροσαρμογών από τις οικονομικές οντότητες επιλέχθηκε το μοντέλο της αγοράς (market model), όπως αυτό αναλύθηκε στη μελέτη των I.G.Sharpe και R.G.Walker (1975), για τις εταιρείες του δείκτη FTSE ALL Shares της Μεγάλης Βρετανίας από το 2005 έως το 2008. Οι αναπροσαρμογές βασίστηκαν στην άνοδο της εύλογης αξίας των επενδύσεων σε ακίνητα και στα δύο μοντέλα που αναλύθηκαν. Τα αποτελέσματα έδειξαν θετική συσχέτιση και σημαντικότητα μεταξύ αναπροσαρμογών και μελλοντικών ταμειακών ροών όπως και των λειτουργικών κερδών. Η αγορά κατά την περίοδο πριν την επίδραση της διεθνούς ύφεσης, εμφανίζει θετικές μη αναμενόμενες αποδόσεις δώδεκα μήνες μετά την ανακοίνωση των αναπροσαρμογών.