Ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης. Οι πυλώνες που γενικά στηρίζουν και διασφαλίζουν ένα λειτουργικό και αποδοτικό - εκσυγχρονιστικό πλαίσιο
Προβολή/ Άνοιγμα
Θεματική επικεφαλίδα
Δημόσια διοίκηση ; Διοικητική μεταρρύθμιση ; ΚράτοςΠερίληψη
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αναλύσει την έννοια της δημόσιας διοίκησης ως ένα παράγοντα για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους και πως μέσα από την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών-πυλώνων μεταρρύθμισης, προκύπτουν πλεονεκτήματα που έχουν ως σημείο αναφοράς την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης. Οι παθογένειες του κράτους, όπως είναι οι πελατειακές σχέσεις, η μεροληψία, η διαφθορά, η γραφειοκρατία, το καταπονημένο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, η αβεβαιότητα του φορολογικού συστήματος κ.α., κάνουν φανερή την επιτακτική και άμεση ανάγκη για το ριζικό επαναπροσδιορισμό του μέσα από βαθιές τομές σε όλους τους τομείς. Οι βασικές επιδιώξεις ενός τέτοιου επαναπροσδιορισμού πρέπει να είναι η παραγωγικότητα, η αποδοτική χρήση των πόρων και η αποτελεσματικότητα ούτως ώστε το κράτος να αποτελεί το μοχλό ανάπτυξης, εγγυητή της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και συνοχής, της ασφάλειας, της εξασφάλισης των θεμελιωδών υπηρεσιών και αγαθών προς τους πολίτες και γενικά να υπηρετεί τη κοινωνία στο σύνολο της. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει ν’ ασκεί αποτελεσματικά όχι μόνο τον επιτελικό και ρυθμιστικό ρόλο του με την έννοια του σχεδιασμού, της υλοποίησης και του ελέγχου αλλά ταυτόχρονα πρέπει να παρέχει υπηρεσίες και αγαθά για τις θεμελιώδεις ανάγκες της κοινωνίας Με βάση τις απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα τι, σε ποιους, πως, πότε και που πρέπει να προσφέρει το κράτος, χρειάζεται στη συνέχεια να σχεδιασθεί η αρχιτεκτονική, δηλαδή, οι βασικές δομές του κράτους σε όλους τους τομείς όπως κεντρική, περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, ένοπλες δυνάμεις, υγεία, παιδεία κ.λπ. Ο σχεδιασμός αυτών των δομών πρέπει να εξασφαλίζει την αποδοτική χρήση των πόρων, την παραγωγικότητα, την υψηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, την άμεση ανταπόκριση των οργανισμών στις εξελίξεις και στις ανάγκες της κοινωνίας, τη διαφάνεια, τη λογοδοσία. Όλα αυτά για να επιτευχθούν, απαιτούν οι δομές του κράτους να επανασχεδιασθούν με βάση συγκεκριμένους πυλώνες. Σε πρακτικό επίπεδο πραγματοποιείται μια μελέτη ώστε να είναι δυνατό να κατανοηθούν όλα εκείνα τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, που μπορεί να αποδοθεί με τη χρήση συγκεκριμένων μοντέλων ανάπτυξης, και την εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων για βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας μιας χώρας σε επίπεδο λειτουργικότητας αλλά και εκσυγχρονισμού. Στην παρούσα, λοιπόν, εργασία γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης των παραμέτρων που συνθέτουν τα προβλήματα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν σε αυτά και τους τρόπους με τους οποίους θα ήταν δυνατό να ξεπεραστούν.