Λειτουργική διαφοροποίηση των τραπεζών και αποδοτικότητα συγχωνεύσεων και εξαγορών

Abstract

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, η παγκοσμιοποίηση της χρηματοπιστωτικής αγοράς και η τραπεζική απελευθέρωση έχουν συμβάλλει τα τελευταία 30 χρόνια στις μαζικές συγχωνεύσεις και εξαγορές. Στόχος τους, να επωφεληθούν από τις αναμενόμενες οικονομίες κλίμακας και συνάμα τη μείωση του συνολικού κόστους, την αποτελεσματικότερη διοίκηση, τη διεύρυνση πελατείας, τη διαφοροποίηση των κερδών και το αυξημένο μερίδιο αγοράς. Πλέον, οι τράπεζες στρέφονται στην παροχή μη παραδοσιακών υπηρεσιών με αποτέλεσμα την ανάπτυξη εισοδημάτων μη προερχόμενα από τόκους. Έτσι, σε συνδυασμό με την παροχή παραδοσιακών υπηρεσιών, προσπαθούν να επιτύχουν λειτουργική διαφοροποίηση ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Κύριος στόχος της έρευνας, είναι η εξέταση του κατά πόσο ύστερα από μια συγχώνευση, η λειτουργική διαφοροποίηση που επιτυγχάνουν δύο τράπεζες που συγχωνεύονται επιδρά τελικά στην κερδοφορία της συγχωνευθείσας τράπεζας. Στην έρευνα, στην οποία περιλαμβάνονται εμπορικές τράπεζες των Η.Π.Α. και της Δυτικής Ευρώπης, φαίνεται πως η λειτουργική διαφοροποίηση δεν επιδρά τελικά στην κερδοφορία της συγχωνευθείσας τράπεζας, όπως αυτή υπολογίζεται μέσω έξι δεικτών κερδοφορίας.