Υπολογισμός ασφαλίστρου με μεθόδους προσομοίωσης

Abstract

Η ασφάλιση αποτελεί μία από τις παλαιότερες μεθόδους προστασίας έναντι οικονομικών απωλειών, με ιστορία εκατοντάδων ετών. Ένας από τους κύριους σκοπούς της είναι να επαναφέρει τον λήπτη της ασφάλισης στην κατάσταση που βρισκόταν πριν συμβεί το ζημιογόνο γεγονός. Η αναλογιστική επιστήμη παρέχει το θεωρητικό και μεθοδολογικό πλαίσιο για την εκτίμηση και διαχείριση κινδύνων. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι φανεί το πόσο αναγκαία είναι η χρήση μεθόδων προσομοίωσης στον υπολογισμό ασφαλίστρων, παρέχοντας τη δυνατότητα στον πρωτασφαλιστή να παρουσιάσει στον ασφαλισμένο προϊόν που θα είναι κατάλληλο για τις ανάγκες του δεύτερου. Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας παρουσιάζονται οι βασικές έννοιες της ασφάλισης, της αντασφάλισης, καθώς και η έννοια του κινδύνου, παραθέτοντας και τις κατηγορίες στις οποίες διαχωρίζονται. Στο δεύτερο κεφάλαιο, αναφέρονται βασικές έννοιες ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών σχημάτων, όπως το υπερβάλλον ποσό ζημίας, το προνομιακό αφαιρετέο ποσό, το όριο ιδίας κράτησης, καθώς και σύνθετα σχήματα. Στην παρούσα εργασία θα μελετηθεί μια ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση κλασικού ασφαλιστικού σχήματος που αποσκοπεί στη μείωση του ασφαλίστρου. Πιο συγκεκριμένα στο τρίτο κεφάλαιο πραγματοποιείται μελέτη περίπτωσης με εφαρμογή μεθόδων προσομοίωσης σε επιλεγμένες κατανομές, και συγκεκριμένα σε Poisson-Pareto, Poisson-Lognormal και Poisson-Inverse Gaussian. Χρησιμοποιούνται αριθμητικά παραδείγματα και περιγράφονται οι διάφοροι παράμετροι που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα.