Τουρισμός ειδικού ενδιαφέροντος : οι δυνατότητες σπηλαίων ως τουριστικό προϊόν στην Ελλάδα

Abstract

Η ανάγκη κοινωνικοποίησης ενός πολιτισμικού αγαθού και η έντονη επιθυμία του κοινού να γνωρίζει τη μαγεία ενός υπόγειου φυσικού μνημείου, συναντώνται στο εσωτερικό των τουριστικών σπηλαίων, όπου κατά κανόνα το μυστήριο διαλύεται αυτόματα κάτω από το φως των προβολέων και τις οδηγίες των ξεναγών. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει χιλιάδες τουρίστες να επισκέπτονται τα σπήλαια σε όλο τον κόσμο και αυτή είναι ίσως η μόνη απάντηση στο πρώτο από ένα τρίπτυχο ερωτήσεων που είναι το γιατί αξιοποιούνται. Τώρα για το πώς πρέπει να αξιοποιούνται τα σπήλαια, είναι έργο των αρμοδίων φορέων και ενός διεπιστημονικού ελέγχου που ορίζει τις προδιαγραφές των μελετών και παρακολουθεί την εφαρμογή τους, γιατί τα σπήλαια δεν αποτελούν μόνο αξιοθέατα, αλλά και μνημεία, που προστατεύονται από τον Αρχαιολογικό Νόμο και τις Διεθνείς Συμβάσεις. Στην εργασία αυτή εξετάζεται, η τουριστική ανάπτυξη των σημαντικότερων σπηλαίων της Ελλάδας, σε σχέση με την ανάπτυξη τους ως τουριστικές τοποθεσίες – βάση των στοιχείων από τα οποία αποτελούνται και ως τοπικά τουριστικά προϊόντα – βάση την έμμεση σύνδεση τους με τον χώρο. Έτσι, τα σπήλαια αποτελούν πόλο έλξης εξειδικευμένου αλλά και γενικού τουριστικού ενδιαφέροντος. Η ανάπτυξη των σπηλαίων είναι συστατικό τουριστικής μετακίνησης και εντάσσεται στους στόχους τουριστικής αξιοποίησης αποτελώντας κυρίαρχο παράγοντα στα πλαίσια εναλλακτικών μορφών τουρισμού.