Καινοτομία και βιωσιμότητα στο χώρο της εκπαίδευσης. Μελέτη περίπτωσης στις σχολικές μονάδες

Abstract

Η παρούσα εργασία είχε ως στόχο να διερευνήσει πώς οι έννοιες της καινοτομίας και της βιωσιμότητας διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πράξη στις σχολικές μονάδες, εστιάζοντας τόσο στην εμπειρία των μαθητών όσο και στις στάσεις των εκπαιδευτικών. Η μεθοδολογία που επιλέχθηκε βασίστηκε σε ποσοτική ανάλυση δεδομένων, η οποία επέτρεψε τη συλλογή και τη στατιστική επεξεργασία ευρέος φάσματος απαντήσεων. Το βασικό εργαλείο έρευνας υπήρξε ένα δομημένο ερωτηματολόγιο, το οποίο περιελάμβανε κλίμακες για την καταγραφή του βαθμού ενσωμάτωσης καινοτόμων πρακτικών, την εφαρμογή βιώσιμων δράσεων, τη μαθητική εμπλοκή, καθώς και την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών. Το δείγμα απαρτίστηκε από εκπαιδευτικούς διαφορετικών ειδικοτήτων, οι οποίοι εργάζονταν κυρίως σε σχολικές μονάδες με ποικίλα κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά. Η ανάλυση κατέδειξε ότι η καινοτομία συσχετίζεται έντονα με την ενεργό συμμετοχή των μαθητών, οδηγώντας σε αυξημένη συνεργατικότητα και κριτική σκέψη στην τάξη. Παρόμοια, η εφαρμογή βιώσιμων δράσεων προάγει την οικολογική συνείδηση και ενθαρρύνει τους μαθητές να εμπλακούν βιωματικά σε περιβαλλοντικά εγχειρήματα, μολονότι η μέτρηση της αποτελεσματικότητάς τους παραμένει συχνά αποσπασματική. Εντούτοις, η επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών δεν εμφάνισε ισχυρή σύνδεση με τους δείκτες καινοτομίας ή βιωσιμότητας, γεγονός που υποδηλώνει πολυπαραγοντικό καθορισμό της εργασιακής ευεξίας. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι η ύπαρξη συλλογικής κουλτούρας και η επαρκής χρηματοδότηση αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία τόσο της τεχνολογικής καινοτομίας όσο και των οικολογικών παρεμβάσεων στο σχολείο. Η μελέτη καταλήγει σε προτάσεις που αφορούν τη σύμπραξη σχολικής διοίκησης, εκπαιδευτικών, τοπικών αρχών και κρατικής πολιτικής, με στόχο να παγιωθούν ολοκληρωμένα προγράμματα καινοτομίας και αειφορίας που θα βελτιώσουν την εκπαιδευτική εμπειρία όλων των εμπλεκομένων.