Παραπληροφόρηση στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης & η στρατηγική και νομοθετική αντιμετώπιση της από την Ευρωπαϊκή Ένωση

Abstract

Η Παραπληροφόρηση στις μέρες μας έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Η διαρκώς αυξανόμενη χρησιμοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που αποτελούν μία σημαντική πηγή πληροφόρησης στην καθημερινότητα των ανθρώπων, έχουν συμβάλει στην αύξηση του φαινομένου. Στον απόηχο σημαντικών εκλογικών αναμετρήσεων έγινε κατανοητό ότι μέσω των γενικευμένων εκστρατειών παραπληροφόρησης και ψευδών ειδήσεων μπορεί να υπάρξει επίδραση προς τους πολίτες. Τα κράτη σε αυτό τον απόηχο έχουν προσπαθήσει με δικές τους πρωτοβουλίες να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο και να οριοθετήσουν τις μεγάλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, άλλοτε πιο αυστηρά και άλλοτε με πιο μετριοπαθή τρόπο. Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προβεί σε σειρές πρωτοβουλιών αντιμετώπισης της παραπληροφόρησης με ταυτόχρονη αξιολόγηση παλαιότερων πρωτοβουλιών που δεν αποδείχτηκαν μακροπρόθεσμα αποτελεσματικές. Επιπρόσθετα προβληματισμός υπάρχει, όταν απομακρύνεται ύποπτο περιεχόμενο ψευδών ειδήσεων με το αντεπιχείρημα της καταπάτησης της ελευθερίας λόγου. Πράγματι υπάρχει αυτό το λεπτό όριο που εξετάζεται εις βάθος σε αυτή την Διπλωματική Εργασία. Τέλος σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση του φαινομένου έχουν κληθεί να αναλάβουν οι ελεγκτές γεγονότων. Στην Διπλωματική εργασία πραγματοποιείται ανάλυση του φαινομένου της Παραπληροφόρησης και των εκφάνσεων της. Γίνεται αναλυτική αναφορά σε νομοθετικές πρωτοβουλίες κρατών με στόχο την αντιμετώπιση του φαινομένου, την προστασία των χρηστών και την οριοθέτηση των πλατφορμών. Αναφορά γίνεται τόσο στην προσπάθεια αυτορρύθμισης των ίδιων των πλατφορμών όσο και σε σημαντικές αποφάσεις Δικαστηρίων σχετικά με το λεπτό όριο στην απομάκρυνση ύποπτου περιεχομένου και στην προάσπιση θεμελιωδών δικαιωμάτων. Παράλληλα αναλύεται η Ευρωπαϊκή Προσπάθεια κατά του φαινομένου λεπτομερώς, ενώ ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφορά τον ρόλο που καλούνται να έχουν οι ελεγκτές γεγονότων.