Δημιουργώντας μία αρχιτεκτονική meta-σύνδεση τεχνολογίας, χώρων και ανθρώπων – Στο meta-μουσείο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής

Abstract

Η Πολιτιστική Κληρονομιά αντιπροσωπεύει έναν παγκόσμιο πόρο ανεκτίμητης αξίας και αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία όταν ενσωματώνεται στο ψηφιακό οικοσύστημα μιας έξυπνης πόλης. Κύριος στόχος είναι η διερεύνηση ενός εννοιολογικού και τεχνολογικού πλαισίου που καθιστά δυνατή την εμπειρία εξατομικευμένων διαδραστικών ιστοριών με πολιτιστικό περιεχόμενο, μέσω της προσπάθειας ανάλυσης της πολιτιστικής εμπειρίας με βάση μεγάλο όγκο δεδομένων (Big Data) μέσω ΒΙΜ (Building Information Model) και τεχνολογίες όπως ΑΙ και Blockchain, μιας και οι τεχνολογίες είναι οι παράγοντες που οδηγούν τη μετάβαση από το τρέχον Διαδίκτυο στο Μετασύμπαν. Αφορμή της έρευνας αποτελεί η αναζήτηση της επιρροής της ψηφιακής τεχνολογίας στην αρχιτεκτονική δημιουργία. Τα αντιληπτικά όρια μεταξύ του δυνητικού και του φυσικού κόσμου τα οποία έχουν σχεδόν διαλυθεί, καθιστούν καίριο το ερώτημα του πώς η αρχιτεκτονική μπορεί να υιοθετήσει την ψηφιακή τεχνολογία. Στις μέρες μας, ξοδεύονται μεγάλα ποσά ώστε να γίνουν οι πόλεις πιο βιώσιμες. Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς το μετασύμπαν θα μπορούσε να αλλάξει βαθιά τις σχέσεις μας με τους αστικούς, και στην περίπτωσή μας με τους πολιτιστικούς χώρους και μας δίνει την ευκαιρία να φανταστούμε πώς μπορεί να μοιάζουν οι πόλεις και τα κτίρια του αύριο. Το Metaverse, το οποίο αρχικά ερμηνεύτηκε ως ένα απομονωμένο εικονικό σύμπαν, εξελίσσεται τώρα σε ένα πολυσύμπαν, όπου οι εικονικοί κόσμοι υπερισχύουν του πραγματικού. Χώροι, άνθρωποι και δραστηριότητες τόσο σε φυσική όσο και σε εικονική μορφή πρόκειται να ενσωματωθούν απρόσκοπτα. Το να φανταζόμαστε ένα μέλλον όπου οι κοινωνικές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα στο μετασύμπαν μπορεί να φαίνεται βιαστικό, αλλά η μετάβαση έχει ήδη ξεκινήσει. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εστίαση στην χρήση των νέων τεχνολογιών, όχι πλέον ως ένα νέο μέσο αναπαράστασης αλλά ως αλλαγή στην αντίληψη του αρχιτεκτονικού χώρου και ως εμφάνιση νέων χωρικών αντιλήψεων, με περίπτωση μελέτης έναν μουσειακό χώρο. Πιο συγκεκριμένα, θα γίνει μία προσπάθεια δημιουργίας ενός αφηγήματος του «μετασχηματισμού» της Εθνικής Λυρικής σκηνής που φιλοξενεί το θέαμα στο μουσειακό της χώρο όπου εκθέματα θα είναι τα ίδια τα θεάματα και οι άνθρωποι της Λυρικής. Η Λυρική Σκηνή θα μετασχηματιστεί σε εκθεσιακό χώρο και το έργο της σε έκθεμα. Η δυνατότητα για την παραγωγή νέων «χώρων», προκύπτει από όλες τις μορφές τεχνολογίας και ψηφιακών μέσων και μετατρέπει το κτίριο σε «κτίριο-πλατφόρμα».