Θεωρία παιγνίων & διαπραγμάτευση στο χώρο του φαρμάκου. Η ελληνική πραγματικότητα

Abstract

Η οικονομική κρίση και μια σειρά προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής κατά την περίοδο 2010–2018 επέβαλαν στην Ελλάδα την υλοποίηση εκτενών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων προσανατολισμένων στην αποδοτικότητα. Επιπλέον, τέθηκαν σε εφαρμογή εκτενή μέτρα στον φαρμακευτικό τομέα, για την τροποποίηση των μεθόδων και των κατευθυντήριων γραμμών που αφορούν στην προσφορά και στη ζήτηση (αγορά, τιμολόγηση, αξιολόγηση, αποζημίωση και συνταγογράφηση φαρμάκων). Τα στοιχεία όμως ακόμα και σήμερα, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις, που τις περισσότερες φορές είναι αναποτελεσματικές, δείχνουν ότι οι δαπάνες στο χώρο του φαρμάκου εξακολουθούν να προβληματίζουν και να πιέζουν τόσο το κράτος, όσο και τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους στο χώρο. Ένα από αυτά τα μέτρα είναι και η Διαπραγμάτευση των τιμών των φαρμάκων, ως εργαλείο όχι μόνο συγκράτησης της φαρμακευτικής δαπάνης, αλλά και ως εργαλείο αποζημίωσης εισαγωγής νέων φαρμάκων στην Ελληνική αγορά. Ο ανορθόδοξος τρόπος διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων, η πολυπλοκότητα και η ευμετάβλητη συμπεριφορά των διαφόρων συντελεστών που εισάγονται κάθε φορά στη διαδικασία, κάνει το πεδίο αυτό ιδιαίτερα ελκυστικό για την εκπόνηση μιας διπλωματικής διατριβής. Η Θεωρία Παιγνίων είναι ένας κλάδος των μαθηματικών που μοντελοποιεί τη λήψη αποφάσεων σε καταστάσεις όπου δύο ή περισσότερα μέρη έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα ή στόχους. Συχνά χρησιμοποιείται για την ανάλυση αλληλεπιδράσεων μεταξύ ανταγωνιστών στην οικονομία, την πολιτική και άλλους τομείς. Η διαπραγμάτευση, από την άλλη πλευρά, είναι μια διαδικασία κατά την οποία δύο ή περισσότερα μέρη συμμετέχουν σε συζήτηση και συμβιβασμό για την επίτευξη συμφωνίας ή λύσης. Συνολικά, η θεωρία παιγνίων παρέχει ένα χρήσιμο πλαίσιο για την κατανόηση των στρατηγικών επιλογών και κινήτρων που αποτελούν τη βάση των διαπραγματεύσεων. Χρησιμοποιώντας τη θεωρία παιγνίων για την ανάλυση σεναρίων διαπραγμάτευσης, οι διαπραγματευτές μπορούν να προβλέψουν καλύτερα τις ενέργειες άλλων μερών και να λάβουν πιο ενημερωμένες αποφάσεις. Σκοπός της συγκεκριμένης πρότασης είναι η προσέγγιση της διαπραγμάτευσης στο χώρο του φαρμάκου, στην Ελληνική πραγματικότητα, με τη Θεωρία Παιγνίων. Να εξετασθεί εάν μπορεί να προσφέρει ένα πλαίσιο στρατηγικής σκέψης, το οποίο να επιτρέπει να μελετηθεί ποσοτικά. Επιπλέον, να διαπιστωθεί εάν με την ορθολογική προσέγγιση της Θεωρίας Παιγνίων μπορούν να απεικονιστούν και να διερευνηθούν οι διαθέσιμες στρατηγικές και να προσδιοριστούν οι βέλτιστες επιλογές των αντίπαλων μερών.