Διπλώματα ευρεσιτεχνίας ουσιώδη για τη λειτουργία τεχνικού προτύπου και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στο ενωσιακό δίκαιο ελεύθερου ανταγωνισμού της Ε.Ε.

Abstract

Στο πρώτο μέρος της διπλωματικής εργασίας επιχειρείται μια αναλυτική παρουσίαση του τι είναι ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που καθίσταται ουσιώδες για τη λειτουργία ενός τεχνικού προτύπου, ποια η διαφορά του από ένα κοινό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που δεν κατέχει αυτό το status, τι είναι ένα τεχνικό πρότυπο, και γιατί αυτά παίζουν τόσο καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Επιπλέον, θα αναλυθεί πως δημιουργείται ένα SEP και ποιος ο ρόλος των Οργανισμών Τυποποίησης σε αυτή τη διαδικασία. Τέλος στο πρώτο μέρος θα αναλυθεί το φαινόμενο της αυξανόμενης τάσης των επιχειρήσεων να χρησιμοποιούν τα SEP που έχουν στην κατοχή τους, ως «όπλα» έναντι των υφιστάμενων ή των δυνητικών ανταγωνιστών τους, ενώ θα τεθούν και οι βάσεις του προβληματισμού για το εάν εν τέλει το status του ουσιώδους για ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δημιουργεί ipso facto ένα σημαντικό προβάδισμα στην αγορά για αυτόν που το κατέχει.

Προχωρώντας στο δεύτερο μέρος αυτής της εργασίας θα εξεταστεί το πότε η θέση ισχύος που αποδίδεται εκ των πραγμάτων σε έναν κάτοχο SEP στην σχετική αγορά που δραστηριοποιείται, μεταφράζεται συγχρόνως και σε απόκτηση δεσπόζουσας θέσης στην αγορά αυτή. Η ιδιάζουσα αυτή μορφή δεσπόζουσας θέσης που αποκτάται μέσω της κατοχής ενός τέτοιου ουσιώδους τεχνολογικού αγαθού που συνιστά ένα SEP, οδηγεί αναγκαστικά και σε ιδιαίτερες μορφές καταχρηστικών συμπεριφορών. Πέραν λοιπόν από τις γενικές περιπτώσεις της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης, ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στις καταχρηστικές πρακτικές της άρνησης αδειοδότησης ενός SEP-holder, καθώς και του φαινομένου του patent-holdup.