Ο αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης του 2009 στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες εξαιτίας της υφιστάμενης κατάστασης

Abstract

Από το 2009, το ελληνικό κράτος και οι πολίτες του έχουν γίνει δεκτές αρκετών αλλαγών. Μέσα σε αυτά τα χρόνια που διαδέχθηκαν το 2009 σημειώθηκε μεγάλος περιορισμός των δημοσίων δαπανών, ενώ από μελέτες φαίνεται ότι πολλά νοικοκυριά ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η οικονομική κρίση και οι αρνητικές επιπτώσεις που προέκυψαν από αυτή έπληξε κάθε κοινωνική ομάδα και φυσικά δεν άφησε ανεπηρέαστο τον τομέα της εκπαίδευσης. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι σχολάρχες και οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί έπρεπε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να προσαρμοστούν και να πετύχουν την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου χωρίς βασικά υλικά, ενώ την ίδια στιγμή έπρεπε να διαχειριστούν μαθητές και μαθήτριες που είχαν βρεθεί σε δεινή κοινωνική και οικονομική κατάσταση, με τους γονείς τους να βιώνουν τιτάνια οικονομικά προβλήματα. Πέραν όλων των άλλων τα ίδια προβλήματα αντιμετώπιζε και το εκπαιδευτικό προσωπικό. Δεδομένου ότι η κοινωνία και το σχολείο είναι δυο πτυχές άρρηκτα συνδεδεμένες που αλληλεπιδρούν, οι διευθυντές και οι διευθύντριες εξαιτίας της σπουδαιότητας της θέσης τους και της σημαντικότητάς της κλήθηκαν να ενσαρκώσουν ρόλο διαχειριστών κρίσεων. Βασικός σκοπός της έρευνάς μας τέθηκε η μέτρηση του αντίκτυπου που δέχθηκε η εκπαίδευση εξαιτίας της οικονομικής αυτής κρίσης. Επιπρόσθετοι σκοποί ήταν να ανιχνευθούν οι οικονομικές, κοινωνικές και ψυχολογικές συνέπειες που έφερε στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές καθώς και να σκιαγραφηθεί η κατάσταση από την οπτική των στελεχών, πως δηλαδή βίωσαν τις συγκυρίες και πώς τις διαχειρίστηκαν προκειμένου να πετύχουν τα βέλτιστα εκπαιδευτικά αποτελέσματα.