Βιωσιμότητα στην εφοδιαστική αλυσίδα : βέλτιστες πρακτικές

Abstract

Η παρούσα εργασία επιδίωξε να μελετήσει την έννοια της βιωσιμότητας και την έννοια της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, δίνοντας έμφαση στις βέλτιστες πρακτικές που υιοθετούν επιχειρήσεις κι οργανισμοί προκειμένου να διασφαλίσουν το βιώσιμο χαρακτήρα των εφοδιαστικών αλυσίδων τους. Για τους σκοπούς της εργασίας, πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της σχετικής διεθνούς βιβλιογραφίας. Η ανάλυση που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εργασίας έδειξε ότι οι πρακτικές που οδηγούν σε μία περισσότερο βιώσιμη εφοδιαστική αλυσίδα συνιστούν στον ίδιο βαθμό βέλτιστες πρακτικές σε παραδοσιακές εφοδιαστικές αλυσίδες ή ελαφρές μεταβολές υφιστάμενων πρακτικών και καινοτόμες πρακτικές. Σε κάθε περίπτωση, για να αποκομίσουν θετικά οφέλη, οι επιχειρήσεις πρέπει να εφαρμόσουν συστήματα διαχείρισης κι εργαλεία που ενσωματώνουν περιβαλλοντικά μέτρα και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας με μέτρα άλλων διαδικασιών εντός της εταιρίας και κατά μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα εξής: η διοίκηση ολικής ποιότητας, το σύστημα Just in Time και η λιτή προσέγγιση στην παραγωγή. Επιπλέον, η μεμονωμένη περιβαλλοντική ευθύνη, ο βιώσιμος σχεδιασμός και η χρήση κατάλληλων υλικών για τη συσκευασία των προϊόντων, αποτελούν το επόμενο στάδιο των δραστηριοτήτων βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, ενώ η ανακύκλωση, η επαναπαραγωγή και η αντίστροφη εφοδιαστική αλυσίδα αποτελούν το τρίτο στάδιο των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων. Στο ίδιο πλαίσιο, οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί ανέπτυξαν διαδικασίες παρακολούθησης κι αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας, προγράμματα ενημέρωσης κι εκπαίδευσης των εργαζομένων, των προμηθευτών, των πωλητών και των πελατών τους, με σκοπό την αύξηση του επιπέδου ενημέρωσης, ενώ οι ταχείες εξελίξεις στον κλάδο της τεχνολογίας διαδραματίζουν, επίσης, σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της ποιότητας εφαρμογής των βέλτιστων πρακτικών της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας.