Δράσεις και πρωτοβουλίες για την πρόληψη ρύπανσης από θαλάσσιες μεταφορές στη Μεσόγειο, την προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας και την επίτευξη του Στόχου Βιώσιμης Ανάπτυξης 14 του ΟΗΕ (UN SDG 14)
Master Thesis
Συγγραφέας
Ζάχος, Απόστολος
Μαραγκουδάκης, Δημοσθένης
Ημερομηνία
2022-06Επιβλέπων
Καλλίγερος, ΣταμάτιοςΠροβολή/Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης ; Ρύπανση ; Θαλάσσιες μεταφορές ; ΠεριβάλλονΠερίληψη
Οι θαλάσσιες μεταφορές είναι μία εμπορική δραστηριότητα που η ύπαρξή της είναι συνδεδεμένη με το νερό, επιδρά σε αυτό και ενίοτε το ρυπαίνει. Ο ΟΗΕ, στην ατζέντα 2030, έθεσε 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ), με τον στόχο 14 να αφορά τη ζωή στο νερό. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θαλάσσιες μεταφορές είναι μέρος της ζωής στο νερό προσπαθήσαμε να εξετάσουμε την επίδραση τους στην επίτευξη του ΣΒΑ 14 και επικεντρωθήκαμε στην περιοχή της Μεσογείου. Διερευνήσαμε το θεσμικό / νομικό πλαίσιο που υφίσταται για την πρόληψη ρύπανσης από τα πλοία και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Εξετάσαμε τις πολιτικές και τις στρατηγικές των διεθνών οργανισμών για την επίτευξη του ΣΒΑ 14, ειδικώς του ΟΗΕ και της ΕΕ. Διαπιστώσαμε ότι η περιβαλλοντική πολιτική, η οποία συνδέεται άμεσα με το ΣΒΑ 14, δεν ταυτίζεται αλλά είναι συγκλίνουσα με την πολιτική θαλάσσιων μεταφορών, που έχει μετρήσιμους περιβαλλοντικούς στόχους αλλά δεν συνδέονται άμεσα με το ΣΒΑ 14.
Εν κατακλείδι ο ρυθμιστής του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της ναυτιλίας είναι ο ΙΜΟ, ο οποίος εξετάζει και τα σχετιζόμενα με τη ναυτιλία θέματα περιβάλλοντος. Η συζήτηση στον ΙΜΟ προκύπτει μετά από περιφερειακές διεργασίες που ειδικά στην περιοχή της Μεσογείου η ΕΕ έχει σημαίνοντα ρόλο. Οι εντάσεις / διαφωνίες σχετικά με το περιβάλλον και τη ναυτιλία έχουν να κάνουν με τα επιμέρους συμφέροντα κρατών λιμένα / παράκτιων, κρατών σημαίας / σημαίας ευκαιρίας, ανεπτυγμένων, αναπτυσσόμενων και λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Το θεσμικό πλαίσιο που προκύπτει και οι στρατηγικές που θα ακολουθηθούν δίνουν στην ναυτιλιακή κοινότητα τις απαιτήσεις μετάβασης σε ένα καλύτερο – περιβαλλοντικά ουδέτερο τρόπο λειτουργίας. Το κρίσιμο σημείο είναι ο τρόπος, η ταχύτητα και ο επιμερισμός του κόστους μετάβασης.